به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از گرگان، امام خمینی (ره) عَلم حمایت از اسلام و قرآن را به دست گرفت و مردم دین‌دار ایران نیز زیر آن عَلم اجتماع کردند. هرچند در مسیر پیروزی نهضتی که سید روح‌الله آغاز کرد سنگ های بزرگ و بسیاری بود اما قدرت ایمان و توکل به وعده الهی برای نصرت به مجاهدان در راهش و تبعیت مردم از امام جامعه سبب شد گردنه های سخت و نفس‌گیر پشت سر گذاشته شود.
امام خمینی (ره) و مردم ایران برای اینکه انقلاب اسلامی به پیروزی برسد سختی‌های بسیاری متحمل شدند و هر زمانی که مردم به دعوت علما و روحانیون به خیابان ها می آمدند و معترض رژیم وابسته و منحوس پهلوی می شدند، با زور تهدید و اسلحه و کشت و کشتار مواجه می شدند.
اما برخی حوادث از زمان آغاز نهضت امام و دعوت از همه علما و روحانیون و مردم برای قیام علیه استبداد داخلی و استعمار خارجی از اهمیت بسیاری برخوردار شدند و حتی بعضی از این حوادث نقطه عطفی در تاریخ تحولات در این کشور به شمار می رود.
از آن جمله می توان به قیام الهی و خونین ۱۵ خرداد اشاره کرد که یکی از بزرگترین و ماندگارترین حرکات ضد استبداد و استکبار مردم متدین ایران اسلامی است.
مردمی که با فریاد وااسلامای خمینی کبیر، تکلیف را شناختند و به سید روح الله لبیک گفتند چراکه او دغدغه ای جز احیای قرآن و اسلام نداشت.
رژیم منحوس پهلوی از اساس با حمایت بیگانگان روی کار آمده بود و هیچ اختیاری از خود نداشت. برای همین هر برنامه ضد دین و ضدمذهب و در راستای سیاست های قدرتهای استکباری که به شاه این کشور دیکته می‌شد را اجرا می کرد.
یکی از این برنامه ها لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی بود که در آن شرط مسلمان بودن و سوگند به قرآن از شرایط انتخاب شوندگان حذف شده بود و از آن پس هر فردی می توانست به کتاب آسمانی خود سوگند یاد کند. امام خمینی (ره) این حرکت رژیم را ضددین و ضد اسلام می دانست و با بسیج علما و مردم علیه این برنامه رژیم، خیلی زود باعث شد شاه در مقابل امام و تحرکات گسترده مردم عقب نشینی کند و بعد از مدتی این لایحه لغو شد.
اما شاهِ دست نشانده ایران در عصر پهلوی همچنان با اسلام، روحانیت و ملت سر عناد داشت و هرآنچه اربابان او می خواستند را اجرایی می کرد. یکی دیگر از برنامه های استکبار جهانی که آن را رنگ و لعاب داده بودند در قالب اصلاحات اقتصادی و اجتماعی تحت عنوان " انقلاب سفید" یا " انقلاب شاه و مردم" بود. این همان نسخه قدرت های استکباری برای کشورهای توسعه نیافته و تحت سلطه بود.
بار دیگر روحانیت و علما با هدایت امام خمینی (ره) به میدان آمدند و در شرایطی که احزاب و گروه های سیاسی سردرگم و منفعل بودند، مردم وارد میدان شدند و در مقابل شاه و عمالش سینه سپر کردند. کشمکش ها ادامه داشت تا اینکه در دوم فروردین ماه سال ۱۳۴۲ که مصادف با شهادت امام جعفر صادق (ع) بود مجلس سوگواری در بیت امام خمینی و همزمان در مدرسه فیضیه برپا شد. ماموران رژیم به صورت ناشناس به مدرسه فیضیه رفتند و مجلس سوگواری را برهم زدند و طلاب را به گلوله بستند که در اثر آن تعدادی شهید و مجروح شدند.
بعدازظهر عاشورا مصادف با ۱۲ خرداد سال ۱۳۴۲ و برای برگزاری مراسم ختم شهدای کشتار وحشیانه شاه در مدرسه فیضیه، امام خمینی (ره) برای سخنرانی به این مدرسه رفت. امام در سخنرانی خود به روابط رژیم صهیونیستی و شاه و تاثیرگذاری آنها بر سیاست ایران اشاره کرد و شاه را به عنوان عامل اصلی کشتار مدرسه فیضیه مورد بازخواست قرار داد.
حالا این مردم بودند که در قالب دسته های عزاداری تا پاسی از شب در شهرهای مختلف از جمله قم و تهران به خیابان ها می آمدند و شاه نیز می دید که موجی که امام خمینی (ره) ایجاد کرده هر روز فراگیرتر می شود و دیری نیست که او و ایادی‌اش را غرق خواهد کرد.
در نیمه شب ۱۲ محرم مصادف با ۱۵ خرداد ماموران رژیم به منزل امام حمله کرده و پس از دستگیری او را به تهران منتقل کردند. پس از اینکه خبر دستگیری امام به گوش مردم رسید شهرهای مختلف از جمله قم، تهران، ورامین، مشهد و شیراز بر علیه شاه به خروش درآمدند و ماموران رژیم بدترین جنایت ها را در حق این ملت انجام دادند و مردم را به خاک و خون کشیدند.
امام خمینی (ره) درباره قیام مردم و جنایت رژیم در ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ فرمودند: من روز ۱۵ خرداد را برای همیشه عزای عمومی اعلام می کنم و برای بزرگداشت شهدای خویش در این روز بزرگ در مدرسه فیضیه به سوگ می نشینم به امید آنکه با خواست خداوند متعال باقی مانده ریشه های گندیده استعمار از بیخ و بن کنده شود و جمهوری اسلامی مبنی بر احکام قرآن مجید در کشور ما مستقر شود.
قیام ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ از آن جهت دارای اهمیت است که نشان دهنده کارکرد و نقش رهبری دینی و همچنین خواست و اراده مردم است. حرکتی خودجوش که توانست کاخ عنکبوتی مستکبران و مستبدان عالم را نابود کند. نهالی که ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ کاشته شد در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ به بارنشست و ثمره اش جمهوری اسلامی ایران نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر شد.
نظر شما