«جین کالدر»، از زندگی تجملاتی در استرالیا تا عشق و وفاداری به فلسطین

به گزارش خبرگزاری شبستان، مسئله فلسطین تنها یک مسئله اسلامی و عربی نیست، زیرا این سرزمین از جایگاه خاصی در میان پیروان ادیان الهی برخوردار است. علاوه براین، رویدادها و اتفاقات در فلسطین به یک مسئله انسانی تبدیل شده است، به همین دلیل شخصیت های مختلف در جهان با تدابیر، راهکارها و تلاش های مستمر به حمایت از این سرزمین می پردازند.

برهمین اساس، دکتر«جین کالدر» یکی از حامیان فلسطین است که در اوایل دهه هشتاد قرن گذشته کشور خود استرالیا را به مقصد بیروت پایتخت لبنان ترک کرد و سپس برای همدردی با درد و رنج ملت فلسطین در نوار غزه سکونت کرد تا در آنجا وفات کرد.

جین روز دوشنبه گذشته(28 نوامبر 2022 میلادی)  در سن 86 سالگی در نوار غزه دار فانی را وادع گفت. پیکرش در پرچم چهار رنگ فلسطین که عاشقش بود، پیچیده شد. همه کسانی که او را می شناختند، برای وداع او گریستند. مردم فلسطین از او با نام های «عاشق فلسطین»، «نماد انسانیت»، «فرشته رحمت» و «مادر مهربان» یاد کردند.

عاشق فلسطین

جین کالدر، استرالیایی تبار متولد سال 1936 بود. او زندگی سرشار از تجمل و رفاه خود را ترک کرد و قبل از یورش اسرائیل به لبنان در سال 1982 میلادی به بیروت سفر کرد تا فرصتی عملی برای حمایت از آرمان فلسطین به دست بیاورد. او به عنوان یک داوطلب به جمعیت هلال احمر پیوست.

جین به دلیل یورش اسرائیل به لبنان و پیامدهای آن مجبور به ترک لبنان شد و برای تکمیل سفر بشردوستانه خود به مصر رفت و مرحله جدیدی از زندگی خود را آغاز نمود.

مریم ابو راشد که از سال 1986 میلادی همراه با جین است، درباره او می گوید: در قاهره با او آشنا شدم. با هم مرکز توانبخشی وابسته به جمعیت هلال احمر فلسطین را تاسیس کردیم. این جمعیت مخصوص نظارت مراقبت از افراد خاص است.

جین تا سال 1994 میلادی ریاست مرکز توانبخشی در قاهره را برعهده داشت. زمانی که بدون تردید تصمیم گرفت فلسطینی‌ها را برای بازگشت به غزه همراه کند، همزمان با تاسیس تشکیلات خودگردان به موجب توافقنامه اسلو بود. وی در خانه ای اجاره ای در نزدیکی مقر جمعیت هلال احمر فلسطین در خان یونس اقامت کرد.

مریم ابوراشد که در کلامش ناراحتی از فراق دوست موج می زد، می گوید: او از بسیاری از فلسطینی‌ها، فلسطینی‌تر بود. او به عدالت آرمان فلسطین اعتقاد و ایمان داشت، عاشق ملت فلسطین بود و به ضعیفان و نیازمندان و افراد خاص امداد می رساند. او از توصیف افراد خاص به معلول عصبانی می شد.

 جین دارای مدرک دکترای تربیت بدنی بود.انرژی و عشق زیادی برای افراد خاص می گذاشت. او موسس و رئیس مرکز توسعه توانایی‌ها بود. روزنامه به طور خستگی ناپذیری به افراد خاص کمک می کرد تا در جامعه مشارکت داشته باشند. وی بدون هیچ خستگی تا آستانه دهه نهم زندگی اش فعالیت کرد.

مریم ابو راشد که پس از سال‌ها کار به عنوان متخصص توانبخشی در سازمان بهداشت روان در وزارت بهداشت فلسطین بازنشسته شد، می گوید:  فوت جین پس از دهه‌ها کار انسانی باعث شده است انگیزه و تشویقی برای او باشد تا تصمیم بگیرد در جمعیت هلال احمر فلسطین داوطلبانه فعالیت کند و از ابتدای سال آینده راه او را ادامه می دهد.

مادر یتیمان جنگ

جین در بدون ورود به لبنان، آنجا را ترک نکرد و اصرار داشت که سه کودک یتیم را که خانواده خود را در جریان حمله اسرائیل به بیروت در اوایل دهه هشتاد از دست داده بودند، همراه کند. بنابراین این سه کودک به نام دلال، بدر و محمد او را در سفرش به قاهره همراهی کردند. پس از بازگتش به غزه، با او در یک خانه زندگی کردند. او آموزش به دلال و ازدواج بدر را برعهده گرفت. این درحالی است که محمد که او را دوست داشت و حموده صدا می زد، در سال 2008 میلادی از دنیا رفت.

جین ازدواج نکرد و زندگی خود را وقف کار انسانی و مراقبت و تربیت این سه کودک کرد. دلال با صدایی غمگین می گوید: تنها الان احساس کردم که من یتیم شدم. مادر من جین بود، او برای من سوپاپ امنیت بود.

دلال که در پنج سالگی نابینا شده است، در آغوش جین بزرگ شد. دلال درحال حاضر مدیرآموزش و مدرس دانشکده توسعه توانایی‌های دانشگاه در جمعیت هلال احمر است.

دلال می گوید: «ماما جین» او را تشویق کرد تا تحصیلات دانشگاهی خود را به پایان برساند و مدرک فوق لیسانس در رشته علوم انسانی بگیرد.

دلال می گوید: فقدان او خلأ بزرگی است. او حامی من در زندگی و مایه آرامش و شادی و بخش بدون مرز بود.

هویت ملی و مذهبی

 جین مذهب مسیحی خود را حفظ کرد، اما تمایل داشت تا سه فرزندش دین اسلام خود را حفظ کنند و عبادات خود را انجام دهند. او به دلال در کودکی یک قرآن به خط بریل هدیه داد. او در تمام ماه رمضان با آنها روزه می گرفت.

دلال می گوید: از کودکی‌مان، عشق به اسلام را در دل ما کاشت. ما بچه بودیم و به ما اطلاع داد که ما مسلمان هستیم و در انجام نماز و عبادت‌ها از ما اقتدا می کرد.

جین از صفات انسانی بسیار برخوردار بود، به طوری که نجوی غانم، رمان نویس فلسطین را برآن داشت تا  او را «شبیه ترین کس به فرشته» توصیف کند.

نجوی درباره او می گوید: از 25 سال پیش جین را به خاطر همراهی اش با دلال در دانشگاه می شناختم. او از درجه بالایی از آرامش و سکینه و مهربانی برخوردار بود.

نجوی می گوید: او مشتاق بود که هویت ملی و مذهبی سه فرزندش را تقویت کند، به طوری که جین از دلال پرسیده بود که آیا در ساعات کاری نمازت را می خوانی ؟ و او پاسخ داده بود: بله . که جین با یک کلمه «عالی است» این کار را تایید کرد.

نجوی درحال حاضر مشغول ترجمه کتاب دکتر جین به عنوان "Where the Way Leads" که به زبان انگلیسی نوشته شده، است. در این کتاب از سفر خود و رنج فلسطین و زندگی اش در مسیر حمایت از فلسطین سخن گفته است.

شهید انسانیت

راهی که او برای خودش انتخاب کرد، و در آن مسیر نیز فوت کرد. اشغالگران صهیونیستی او را از حق درمان سرطان روده بزرگ که در سال 2020 متوجه شد، سلب کردند.

به مدت سه ماه، مقامات اشغالگر از دریافت مجوز عبور از ایست بازرسی بیت حانون(ایرز) جلوگیری کردند، زیرا درمان در غزه امکان پذیر نبود.دلال این اقدام صهیونیست‌ها را «انتقام اسرائیلی از تاریخ انسانی خود» توصیف کرد.

جین مجبور شد برای درمان به مصر سفر کند، اما دیگر دیر شده بود و بیماری در همه بدنش شیوع پیدا کرده بود. بنابراین تصمیم گرفت تا به غزه برگردد و در آنجا فوت کرد.

دلال می گوید: خصومت اسرائیل با جین با بیماری او آغاز نشد. بلکه این رژیم سالها اجازه سفر و ملاقات خانواده اش در استرالیا را به او نداد.

به ترک غزه فکر نمی کردم

کمیته پیگیری اقدام دولتی جنبش مقاومت اسلامی(حماس)، جین را نماد کار بشردوستانه در حمایت از آرمان فلسطین و رهایی از اشغال دانست.

این در بیانیه ای اعلام کرد: این بانوی فقید زندگی خود را وقف خدمت به مردم و آرمان فلسطین به ویژه فعالیت‌های ‌‌‍پزشکی کرد. او سال‌ها به عنوان رئیس دانشکده توسعه توانایی های دانشگاه در غزه فعالیت کرد و یکی از مشارکت کنندگان در تاسیس هلال احمر فلسطین است. او تا لحظات آخر زندگی اش به ملت و آرمان فلسطین وفادار ماند و بر ماندن در غزه برای ادامه رسالت انسانی‌اش اصرار داشت.

دلال می گوید: باوجود جنگ‌ها و محاصره‌ها و زندگی دشوار اینجا، ماما جین هرگز یک روز نیز به ترک غزه فکر نکرد.