به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، همزمان با برگزاری نشست تخصصی کمیته علمی نمایشگاه بین المللی قرآن با موضوع معنا شناسی اصطلاحات حوزه قرائت دکتر مصطفی عباسی مقدم از اساتید برجسته دانشگاهی آشنا با معارف آیات قرآن گفت: یکی از مهمترین مشکلات مسلمانان یک بعدی نگاه کردن به آیات الهی است.ما برای انس با آیات الهی باید در حین قرائت به معنا نیز توجه کنیم.
این استاد دانشگاه اظهار کرد: فرآیند انس با قرآن از قرائت شروع می شود، به تلاوت می رسد. با توجه به اینکه یکی از شاخه های تلاوت استادانه، معناشناسی اصطلاحات حوزه قرائت و تلاوت است، لذا می تواند تبیین این دست موضوعات در افزایش انس با قرآن موثر واقع شود.
وی افزود: با توجه به اینکه یکی از شاخه های تلاوت استادانه، معناشناسی اصطلاحات حوزۀ قرائت و تلاوت است، بنده براساس دغدغه ای که دربارۀ کاربرد صحیح واژگان و اصطلاحات حوزۀ قرآن داشته ام و در کلاسهای درسی دانشگاه مطرح کرده ام، به دیدگاههایی دربارۀ معنای دقیق این اصطلاحات رسیده ام که در این مجال به آن می پردازم.
دکتر عباسی مقدم با اشاره به لزوم توجه به درک معنای واژگان قرآن و نقش آن در قرائت قرآن گفت: در طول دورانهای مختلف در کاربرد واژه ها و مفاهیم دینی و قرآنی، همواره شاهد سوء تفاهم ها و اشتباهاتی حتی از سوی نویسندگان و دانشمندان بوده ایم؛ لذا بایستی برای پیشرفت بیشتر در عرصۀ قرآن، مفاهیم مربوطه را بازشناسی کنیم. از مهمترین این واژه ها، قرائت، تلاوت، ترتیل و تدبّر است که سعی کردیم با استاد دقیق به نصّ آیات و روایات، معنای آنها را با عنایت به تفاوتهایی که مقتضای حکمت خداوندی است، بازیابیم.
وی افزود: مدل، ساختار و فرآیند انس با قرآن از قرائت شروع می شود، به تلاوت می رسد، سپس استماع و انصات مطرح است، مرتبۀ بعدی ترتیل می باشد که در نهایت تدبر را به دنبال دارد.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در این فرآیند حرکت از لفظ به سوی معنا و عمل است، چنانکه قرآن برای عمل و پیاده کردن آموزه ها نازل شده است. در اینجا بازشناسی مفاهیم این واژه ها به ترتیب مذکور، مورد پژوهش و بررسی قرار گرفته است: در قرائت، کثرت، توالی و بهم پیوستگی مطرح است و تأکیدی بر معنا و اثرگذاری نیست؛ ولی در تلاوت، اخلاص، اثرگذاری، اثرپذیری و نیز خواندن بر مخاطب شرط است و حق التلاوه (شایسته ترین تلاوت) همه شرایطی را دارد که بحث شد.
وی عنوان کرد: ترتیل یعنی کاملترین شکل تلاوت همراه با تأنی، توجه به معانی و ادای کامل الفاظ است و آن طریقۀ مطلوب خواندن است که قرآن به رسولش دستور می دهد: «و رتّل القران ترتیلاً» . استماع و انصات هم شیندن، گوش فرا دادن، سکوت و حضور قلب در هنگام قرائت دیگران و مقدمۀ فهم و عمل است. سپس به تدبر می رسیم که اگر مرحلۀ قبل را در نظر بگیریم و بخوبی اجرا کنیم، خودبخود به تدبر می رسیم. تدبر آخرین مرحلۀ انس با قرآن کریم است که انسان را در زلال بیکران وحی شستشو می دهد و از همۀ فضایل و معرف سیراب می گرداند.
دکتیر عباسی خاطرنشان کرد:تلاوت قرآن با سرعت بالا نیز انجام می شود همان طور که در روایات نقل از امام رضا(ع) قرآن را چندبار ختم می کردند اما نکته مهم در این مجال قرائت همراه با تدبر است که اغلب از آن غافل هستیم.
پایان پیام/
نظر شما