به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، علاقهمندان به مطالعه آخرین آثار و محصولات مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت آیتالله محمدتقی بهجت میتوانند با حضور در بخش فروش محصولات قرآنی از دیدن کنند.
بنا بر این گزارش، کتاب در محضر بهجت در قالب سه جلد و با محوریت بیان 1800 نکته از فرمایشات این مرجع عالیقدر کتاب العبد شامل سیر و سلوک حضرت آیتالله بهجت، کتاب جهاد با نفس، کتاب معراج السعاده شامل سفارشات ایشان و کتاب زمزم عرفان با عنوان یادنامه حجتالاسلام محمدی ریشهری پیرامون شخصیت والای حضرت آیتالله بهجت از جمله آثار ارایهشده در این بخش است.
همچنین کتاب جرعه وصال در قطع جیبی شامل 428 نکته اخلاقی از آیتالله العظمی بهجت، کتاب تفسیر واژگان قرآن به قلم یکی از شاگردان برجسته ایشان که کلیه کلمات قرآن را بر اساس حروف الفبایی و تفسیر المیزان و مجمعالبیان تجمیع کرده و ریشه و تفسیر آنها را تبیین نموده از جمله آثار ارایهشده به همت مرکز حفظ و نشر آثار حضرت آیتالله العظمی بهجت است.
گفتنی است، کتاب آداب المریدین برگرفته از کتاب مفتاح الفلاح شیخ بهایی شامل ادعیه کاربردی و توصیه بزرگان متآخر، ارایه 40 عنوان کتاب و محصولات فرهنگی شامل سیدی نرمافزار همچون نرمافزار آینه روشن با موضوع توصیهها، آثار و نکات حضرت آیتالله بهجت، نرمافزار حدیث سرو، صدای سخن عشق شامل گلچین صحبتهای ایشان، نرمافزار مستند زندگی آیتالله بهجت در قالب دو دیویدی، نرمافزار بهجتالفقیه شامل 280 ساعت درس خارج ایشان از دیگر محصولات مرکز تنظیم نشر آثار حضرت آیتالله بهجت است.
حضرت آیتالله العظمی محمدتقی بهجت از مراجع عظام تقلید بوده که در سیر و سلوک الی الله زبانزد خاص و عام بوده، ایشان از کودکی همنشین وارستگان بود نه همبازی کودکان، در سن 10-12 سالگی در نماز عارف شهر حالات عجیبی مشاهده کرد، در دوران تحصیلاتاش چونان با استعداد پیش رفت که بزرگان و اساتید به پدرش پیشنهاد کردند او را برای ادامه تحصیل به کربلا بفرستند.
در همین دوران بود که دو بال علم و عمل را با هم برای سیر و سلوکاش باز کرده بود، از همان آغاز میدانست که علم بی عمل و عمل بی علم کجراهه است. در راه علم هرچه میخواند با دقت و عمیق میخواند. وقتی سطح را تمام کرد صاحب نظر بود، در طهارت روحاش نیز به شهادت مرحوم قوچانی وصی اخلاقی آیتالله قاضی در طول عمر هیچگاه به راه خطا نرفت، میگفت او اصلا معصیت نکرده چرا که پیش از بلوغ در سیر و سلوک بود.
پس از 4 سال اقامت در کربلا به نجف اشرف مشرف میشود و در جوار بارگاه ملکوتی حضرت علی (ع) جان خود را به دست اساتید آن دیار میسپارد تا از چشمه جوشان آنان سیراب گردد. اساتیدی که در زمان خود مجهولالقدر بودند ولی هر یک چون ستارهای درخشان در آسمان علوم اهل بیت (ع) میدرخشیدند.
12 سال در نجف با تلاش علمی و جهاد عملی فراز و نشیبهای راه را طی کرد، اشتغال شدید شبانهروزی به تحصیل و تهذیب توان جسمیاش را میکاست. گاهی برای تغییر آب و هوا و رفع کسالت به کاظمین، سامرا و کربلا میرفت اما سرانجام برای بهبود کسالتهای ناشی از ریاضتها پس از گذشت 29 سال زادروزش به زادگاهاش بازگشت.
همیشه میگفت بزرگان علم و معرفت و شهود پس از مرگ دستشان بازتر است، هنوز و برای همیشه عاشقان و مشتاقاناش برای تبرک و خواستن حاجت به زیارت آرامگاه روحافزایش میروند و چشم را به دیدن نقش سنگ مزارش روشنی میبخشند.
پایان پیام/
نظر شما