عیسی آیین، هنرمند نقاش در پاسخ به این سوال که آیا استفاده از نمادهای هنری در آیین ها عاشورایی نشان از آمدن هنر در میان مردم دارد، به خبرنگار شبستان گفت: این اتفاق افتاده است منتهی اگر جنبه تبلیغی داشته باشد خوب نیست، اگر استفاده از نمادهای هنری در آیین های عاشورایی جنبه تبلیغاتی داشته باشد زیاد جالب نیست، اجراکنندگانی که در بیلبوردهای شهری به امر تبلیغات می پردازند جنبه هنری را لحاظ نمی کنند که این رویکرد خوب نیست، اما وقتی مردم به صورت خودجوش پرچمی را بر سردر خانه خود آویزان می کنند، این امر بیشتر خودجوش است و تبلیغی نیست و این خیلی اثرگذار است.
وی تصریح کرد: استفاده از مضامین و شعرهای عاشورایی بر روی ماشین ها و شبکه های اجتماعی و پیوند این مضامین با مسایل روز جامعه در عاشورای امسال دیده می شد بدون اینکه این افراد هنرمند باشد و نگاهی هنری به مقوله داشته باشند، بنابراین این اتفاق در جامعه افتاده است.
عیسی آیین با بیان اینکه هنر برآمده از دل مردم تاثیرگذار است، خاطرنشان کرد: آیین تعزیه را دولت ها سازمان نداده اند، این آیین از دل مردم برآمده است و رشد کرده و یکی از پایه های تئاتر ملی است، از دل قهوه خانه ها نقاشان قهوه خانه ای بیرون آمده اند و مردمی هستند، اینها سبک و سیاقی را پایه گذاشته اند که خیلی ریشه دار و اصیل است و تبلیغاتی نیست و خاص ایران است و حتی اثرگذارتر از آثاری است که به صورت آکادمیک خلق شده اند.
این هنرمند دیوارنگار شهری و استفاده از علایم هنری و آثار گرافیکی در آیین های عاشورایی از سوی مردم را اتفاق خوبی خواند و اظهار داشت: من در این اتفاق یک رابطه دوسویه را می بینم یک حرکت که به صورت خودجوش از دل جامعه است و لزوما کسانی که آن را ابداع می کنند، هنرمند نیستند و شهروندهنرمند هستند و حرکت دوم این است که هنرمندان به سمت مردم می آیند و آثارشان را از جایی که تنها مخاطب خاصی هست به میان مخاطب عام می آورند و وقتی موضوعاتی عام تر مانند مخاطب هم عام تر می شود و این باعث می شود هنرمند به مردم هم نزدیک تر شود و وقتی این 2 حرکت به صورت همزمان اتفاق می افتد اتفاقات قابل تاملی می افتد که به سادگی نمی شود از کنار آنها گذشت.
عیسی آیین همچنین درباره استفاده از آثار نقاشی یا نقاشی خط بر روی ماشین ها در ایام محرم هنر را به سطح جامعه کشانده است و در گالری ها نمانده است، گفت: اصلا هنر برای چیست، هنر برای بهتر زیستن و بهتر دیدن است، اگر قرار است آثار هنری تنها یک سری مخاطب خاص باشد که اتفاق نمی افتد. باید هنر از مخطاب خاص به سمت مخاطب عام بیاید و این مخاطب را بالا بکشد. یک هنرمند مشخص است وقتی نیازهای جامعه را می بیند یک نسخه خوب برای جامعه بنویسد و خلق کند. معماری ایرانی در دنیا خیلی معروف است و بر اساس فرهنگ جامعه آثاری خلق کرده اند که این آثار توجه مخاطبان زیادی را جلب کرده است معمار تنها برای خودش ساختمانی را خلق نکرده است وی مسجد، پل، مکان های عمومی ساخته که کاربردی بوده است، هنر نقاشی با مخاطب عام پیوند خورده است.
پایان پیام/
نظر شما