بهنام کامرانی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان گفت: با توجه به تنوع و حجم و گستردگی، فعالیت های هنری که در ایام محرم و صفر در دل جامعه و سطح عموم ساری و جاری می گردد را نمی توان در ذیل یک شاخه یا گونه هنری خاص دسته بندی کرد.
این استاد دانشگاه معتقد است: این فعالیت ها بسیار متنوعاند و هر کدام هم در سیستمهای مختلفی دسته بندی می شوند اما هر چقدر که پیش میرود امکانات بیشتری به لحاظ نرم افزاری در خدمت آنها قرار می گیرد.
کامرانی اظهار داشت: پارهای از این فعالیتها به شاخههای هنر عامیانه ربط پیدا میکند که حتی در زمره هنرهای مقدس و یا معنوی هم قرار نمی گیرند و بیشتر جنبه های عامه پسند از هنر مذهبی هستند و بیشتر ساختار تصاویر رئالیستی و یا حتی به زبان بسیار ساده نوعی از ویژگیهای عامیانه و «پشت کامیونی» را دارا هستند. البته خصلتهای خاص خود را دارد که به نوعی می توان از آنها در شاخههایی از هنر معاصر استفاده کرد که خیلی از هنرمندان معاصری را می شناسیم که از هنرعامیانهای که یک مقدار هم نازل میشود در آثارشان استفاده میکنند.
این هنرمند نقاش تصریح کرد: آن چیزی که مسلم است خیلی از این آثار موضوعی مذهبی دارند اما واجد و یا برگرفته از ساختار یا زبان هنر مقدس یا هنر معنوی نیستند.
عضوهیات علمی دانشگاه هنر افزود: این رویکرد بیشتر در شمایلها ظاهر می شوند اما تنها به شمایلها محدود نمی شوند و ممکن است که در قالب یک سری از قالب ها یا نشانه ها استفاده شود و حتی شکل ادبی آن هم در اشعارو نوحههایی که از الفاظ سطح پایین و کوچه بازاری بهره می برند بروز پیدا می کند.
این عضو پیوسته انجمن نقاشان اظهار داشت: برای ارتباط دادن این آثار به شاخه خاصی از هنر همچون هنر خیابانی (Street Art) باید به صورت موردی صحبت کرد و به طور کلی در مورد همه آثار و فعالیت ها نمی توان نظر داد اما آنچه مسلم است این است که به دلیل دسترسی بسیار زیاد و آسان به اطلاعات و دستاوردهای فرهنگی و هنری در سطح جهان تداخل این فعالیت ها با اینگونه از شاخههای هنری زیاد شده است به نحوی که حتی می توان شاهد این بود که موسیقی نوحه از موسیقی سطح پایین یک قطعه زیرزمینی و غیر مجاز خارجی گرفته شده است که همین هم در آثار نقاشی و هنرهای تصویری دیگر دیده میشود.
کامرانی ابراز داشت: البته این امر در ذات خودش مشکلی ندارد چرا که به پدید آمدن حرکتها و خصلتهای جدید در عرصه هنر می انجامد اما خیلی از اینها به لحاظ معنوی و شکل درستی که مردم از نظر تصویری باید از هنر تغذیه بکنند، نازل هستند.
در ادامه این هنرمند محقق تاکید کرد: شایان ذکر است که در کنار اینها آثار خوب و برجستهای هم تولید می شود که قسمتی توسط هنرمندانی است که با شناخت اقدام به چنین کاری میکنند و پاره ای دیگر توسط هنرمندان عامی و یا گرافیستهایی است که خیلی به جا از عناصر هنر دینی یا هنر مذهبی استفاده میکنند که حتی در آینده میثاقهای تصویری را در سالهای بعد باعث میشوند. نمادهایی که بعضا شکل بسیار معاصری دارند مانند گل نرگس به عنوان نماد حضرت بقیهالله الاعظم و یا گل لاله به عنوان نماد شهدا و می توانند به این نوع زبان و یا شکل کار کمک بکنند.
این استاد دانشگاه در راستای اهمیت توجه و تحقیق در زمینه این نوع فعالیتهای هنری در کشور افزود: امروزه در همه کشورها هنر عامیانه، مذهبی، قومی و مردمی زمینه های خوبی برای پژوهش در زمینه مطالعات فرهنگی که از اهمیت بالایی برخوردار شده هستند. در واقع مطالعات فرهنگی به هنر نسلی، زیبایی شناسی شهری و زندگی روزمره توجه دارد و به دنبال این است که از یک نسل به نسل دیگر چه اتفاقاتی می افتد و چه چیزهایی برای مثال در هنر مردمی یا خیابانی میثاق یا نماد می شود و در واقع به نوعی خوانشهای جامعهشناختی پیدا می کند.
گفتگو: محمدصالح حجت الاسلامی
پایان پیام/
نظر شما