اجابت خداوند با عمل به دستورات دین میسر می‌شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، آیت‌الله علی جاودان استاد اخلاق در حوزه علمیه، جمعه شب در جلسه درس اخلاق که در حسینیه مرحوم شیخ زاهد برگزار شد درباره راه‌های نجات از قیامت گفت: خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «اسْتَجيبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ ما لَكُمْ مِنْ مَلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَ ما لَكُمْ مِنْ نَكير».

وی با بیان اینکه رب بودن خداوند مربوط به دین می‌شود، ابراز کرد: رب، انبیای الهی را برای هدایت مردم مبعوث کرد تا دستورات دین را عملی کنند بنابراین ما با رب سر و کار داریم و این رب است که ما را به جهنم یا بهشت می‌برد.

 آیت‌الله جاودان با بیان اینکه خداوند همراه هر پیامبر یک دعوت‌نامه فرستاده تا ما به آن دعوت پاسخ مثبت دهیم، اظهار داشت: اجابت رب با عمل به دستورات دین میسر می‌شود بنابراین ما باید خودمان را با انجام دستورات الهی برای قیامت حاضر کنیم. دینداران در قیامت نیازی به پناهگاه ندارند بلکه خود پناهگاه دیگران می‌شوند.

استاد اخلاق ادامه داد: اگر برای قیامت پناهگاه می‌خواهیم، باید در این دنیا آن را بدست آورده باشیم. باید کاری کنیم تا امام حسین(ع) پناهگاه ما باشد.

وی با بیان اینکه انسان برای قیامت باید رو به سوی دین قیم کند، گفت: همه دستورات دین اسلام قیم و استوار است و هیچ گونه سستی در آن راه ندارد.

آیت‌الله جاودان درخصوص صلح امام حسن مجتبی(ع)، تصریح کرد: عبیدالله بن عباس فرماندۀ لشکر امام حسن(ع) بود که چهار میلیون درهم از معاویه گرفت تا شبانه لشکر امام را ترک کند. این در حالی بود که دو فرزندش توسط لشکر معاویه کشته شده بودند! یاران معاویه ب قدری جدی بودند که از آن‌ها کسی به سمت لشکر امام حسن(ع) نمی‌آمد؛ اما افرادی از لشکر این بزرگواران به معاویه پیوستند.

استاد اخلاق ادامه داد: در این اوضاع امام حسن(ع) با چنین یارانی چه کار می‌تواستند انجام دهند؟ آن کسانی که قبل از امیرمومنان(ع) بر سر کار بودند، حلقوم یارانشان را از جواهر پر می‌کردند اما امام علی(ع) مجری عدالت بودند و همین باعث ‌شد افرادی نتوانند این عدالت را تحمل کنند و به معاویه ملحق شوند.

وی در ادامه تصریح کرد: معاویه می‌خواست از اسلام هیچ چیز باقی نماند، او صاحب قدرت مطلق شده بود از سوی دیگر امام حسن(ع) تنها حدود سه هزار نفر افراد وفادار داشتند و امام می‌خواستند این افراد باقی بمانند چرا که اگر با معاویه می‌جنگیدند تمام این‌ افراد کشته می‌شدند.

آیت‌الله جاودان افزود: یکی از یاران امام به نزد آن حضرت آمد و عرضه داشت، سلام بر تو باد ای کسی که روی مؤمنین را سیاه کرده‌ای! امام فرمودند: این‌چنین سخن مگو! آن هنگام که من مشاهده می‌کردم که مردم همه این جبهه را رها کرده و جز اندک کسانی از اهل این راه، باقی نمانده است، ترسیدم که جمع شما را از زمین ریشه‌کن کنند، می‌خواستم با ماندن شما برای دین سوگواری‌کننده‌ای باقی بماند.