خبرگزاری شبستان-سرویس فرهنگی؛ لیلا ضامنی: شاید بتوان گفت نقاشی برای کودکان نقش زبان را ایفا می کند و می تواند وسیله ای برای انتقال پیام با محیط پیرامون و والدین خود باشد اغلب کودکان با نقاشی دنیای درونی خویش را آشکار می کنند و از طریق تصاویری که می کشند می توان به دنیای درونی آنها راه یافت؛ برای همین کشف استعداد کودک در به تصویر کشیدن خود و دنیای اطرافش نمی تواند تنها به صورت بداهه باشد باید کودک آموزش ببینید و این آموزش به کشف خلاقیت در وی کمک خواهد کرد اینکه چه آموزشی ببیند و این آموزش در کجا و توسط چه کسانی به وی داده شود امر مهمی است، سیستم آموزش ما کمتر برای پرورش استعداد های هنری کودکان برنامه ریزی کرده است؛ در برنامه های درسی آموزشی تنها یک ساعت در هفته به زنگ هنر اختصاص داده شده است و این ساعت را هم مربیانی پر می کنند که در هنر تخصصصی ندارند و شاید معلم درس دیگری باشند که در ساعت بیکاری به کلاس هنر می آید آیا در این وضعیت کودک می تواند آموزش لازم را ببیند و مهارت هایی را یاد بگیرد؟ خیر فارغ از نظام رسمی اموزشی کلاس های هنری وضعیت متفاوتی دارند بسته به دسترسی مالی خانواده ها و سطح اقتصادی آنها کودکان خود را در کنار آموزش های رسمی که در مدارس می بینند به کلاس های هنری می فرستند که همین کلاس ها درسرنوشت هنری آنها و کشف استعدادهایشان تاثیر دارند البته نباید این را از نظر دور داشت که در مدارس غیر انتفاعی به هنر بیش از آنچه در مدارس دولتی است توجه می شود؛آموزش هنر به کودکان و کشف خلاقیت آنها را با « مهناز جعفری» مربی آموزش هنر به کودکان به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:
با توجه به اینکه در کشورهای غربی ابزار را به کودک می دهند و کودک شروع به طراحی یا... می کند در حالیکه در کشورهایی مثل چین ساختار به گونه ای است که معلم دست کودک را می گیرد و آموزش می دهد؛ سیستم آموزش هنر به کودکان در کشور چگونه است؟
الان برای آموزش هنر به کودکان کلا واژه «آموزش» حذف شده و «آشنایی با هنر»جایگزین آن شده است؛ من با کودکان زیر شش سال کار می کنم الان تمام متد های جدید مثل «مونته سوری» و« رجیو امیلیا» و موردهای دیگر همه بر این تاکید می کنند که معلم آموزش دهنده نیست معلم تنها تسهیل گر است و فقط فضا و محیط و ابزار را برای بچه آماده می کند یک محیط غنی در اختیار بچه قرار می دهد که همه چیز را حس کند و لمس کند تجربه کند و کشف کند اصلا اینگونه نیست که طرحی را جلوی کودک قرار دهند و بگویند این مجسمه را من ساختم و شما هم عین این را بسازید؛ این متد در برنامه های آموزشی دنیا حذف شده است ایران هم دارد به سمت این شیوه آموزشی می رود، همه در آموزش هنر به کودکان بر این باور هستند که الگو سازی و الگو دهی به کودک وجود نداشته باشد همه چیز غیر مستقیم باشد و از راه تجربه کردن کودک ایجاد شودباشد.
آیا نظام آموزشی ما می تواند منجر به خلاقیت هنری در کودکان شود؟
قطعا نیاز به تغییر وجود دارد؛ زیرا خلاقیت اولین نکته مهم در هنر است همه می توانند کپی کاری کنند همه می توانند نمونه برداری کنند ولی اینکه کسی بتواند اثر جدیدی خلق کند است که ماهیت هنر را به معنای واقعی نشان دهد و در آموزش زیر شش سال در ایران این شروع شده است اما در دوره های بالاتر نمی دانم به چه شکلی است.
آشنایی کودکان با محیط های هنری چقدر می تواند در پرورش هنری آنها تاثیر گذار باشد؟
آشنایی با محیط های هنری فوق العاده برای بچه ها جذاب است؛ دیدن موزه ها دیدن گالری ها و دیدن نمایشگاه ها چندین نکته را به کودکان آموزش می دهد اولا ارزش کار هنری را کودک می فهمد و تفاوت های کارهای هنری را بچه درک می کند از طرفی استفاده از ابزار آلات مختلف در خلق آثار هنری را کودک می شناسند و کاملا ارزشمندی هنر را به کودکان یاد می دهد.
آیا بردن کودکان به گالری های هنری می تواند در نگاه کودکان به زندگی و هنر تاثیر گذار باشد؟
قطعا بردن کودکان به گالری های هنری در آشنایی کودکان به هنر در شناختشان از هنر در درکشان از مفهوم هنر موثر است ، دیدن انواع هنرها و سبک های مختلف هنری به کودکان دید می دهد و به آنها جهت می دهد و این می تواند در نگرش کودک موثر باشد، برای اینکه درک کنند چه راه کارهای خلاقانه ای وجود داشته باشد.
آیا منعی برای بردن کودکان به گالری ها وجود دارد، اگر مواردی هست ذکر کنید ؟
تا جایی که من می دانم منعی برای بردن کودکان به گالری ها نیست مگر در جاهایی که احتمال آسیب رسیدن به آثار هنری باشد که آن هم قابل کنترل و پیشگیری است؛ بچه ها را می شود در این مورد کاملا توجیه کرد و کودک این را خوب درک می کند؛ فکر نمی کنم هیچ وقت بردن کودکان به محیط های هنری مسئله ساز باشد؛ در متدهای اروپایی یکی از برنامه های اصلی شان حضور بچه ها در نمایشگاه های هنری و گالری ها است
نظر شما