به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از یزد، « حجت الاسلام مهدی مهدوینژاد» در ششمین نشست اندیشهورزی «والعصر» که با هدف تبیین بیانیه «گام دوم انقلاب» با حضور جمعی از هنرمندان، فعالان فرهنگی، اعضای هیئات مذهبی و علاقهمندان در سالن نارنجستان حوزه هنری یزد برگزار شد با اشاره به اهمیت و جایگاه هیأت در این بیانیه گفت: بعد از وصیتنامه الهی ـ سیاسی امام راحل(ره) و پس از گذشت چهار دهه از انقلاب، بیانیه گام دوم، کتاب راهنمای حقیقی و آرمانی ماست که منشور تعالی انقلاب اسلامی منطبق با واقعیات جامعه در آن تبیین شده و باید ابعاد پنهان آن برای مردم آشکار شود.
وی با تأکید بر لزوم تبیین درست و واقعی تاریخ گذشته انقلاب اسلامی افزود: اگر ما این تاریخ پرافتخار را درست تبیین و ترسیم نکنیم ممکن است دشمنان داخلی و خارجی اهداف و آرمانهای انقلاب را تحریف کنند و رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم به طور دقیق به این نکته اساسی اشاره کردهاند.
این کارشناس مذهبی به وضعیت گذشته و فعلی جامعه و انقلاب و دستاوردهای آن اشاره کرد و افزود: ما باید وضعیت آینده را با توجه به وضعیت گذشته و حال ترسیم کنیم تا در مسیر درست قدم بگذاریم.
مهدوینژاد در ادامه به ضرورت تشریح و تبیین جایگاه و نقش مؤثر هیئات مذهبی در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی اشاره و آن را به سه بخش هیأت دیروز، هیأت امروز و هیأت فردا تقسیمبندی کرد.
وی اظهار داشت: هیأت؛ مجموعهای است که حول محور اهلبیت(ع) بویژه حضرت سید الشهدا(ع) کار کرد پیدا کرده است.
این فعال فرهنگی با اشاره به مراحل خودسازی، جامعهپردازی و تمدنسازی و وظایف نهادهای اجتماعی، حکومتی و مردمی در تحقق گام دوم بیان کرد: انسان تا خودش را نشناسد نمیتواند دست به خودسازی بزند. اگر بشریت به سمت عبودیت حرکت کند، جامعه اصلاح میشود و اختلاف و درگیری نخواهد بود.
وی با بیان اینکه خودسازی، خودشناسی و اصلاح خود باید در اولویت قرار گیرد و باید به این سمت حرکت کنیم گفت: خودسازی مقدمه پرداخت جامعه است و وقتی انسان میخواهد خودشناسی کند باید به جامعه بپردازد، ابتدا باید عناصر و اجزای تشکیل دهنده آن جامعه خودسازی کنند.
این قرآن پژوه تصریح کرد: باید با راهاندازی کانونهای «معنویت و اخلاق» اجزای جامعه را به سمت خودسازی حرکت دهیم و یکی از این کانونهای درخشان، هیئات مذهبی هستند که تلاش میکنند جامعه را به سمت تعالی سوق دهند، اما کافی نیست. باید حکومت اسلامی تشکیل شود و حکومت اسلامی باید کانونهای معنویت و اخلاق را تقویت کند.
وی تأسیس حکومت اسلامی را یکی از راههای تحقق جامعه دینی دانست و افزود: وقتی این اتفاق صورت گرفت میتوانیم به سمت ایجاد تمدن نوین و بزرگ اسلامی حرکت کنیم.
این کارشناس در بخش دیگر سخنان خود به تعریف تمدن پرداخت و آن را مجموعه رفتارها، فرهنگ و باورهایی که در زندگی مردم یک جامعه یا منطقه جغرافیایی تجسد پیدا کرده و اینچنین زیستهاند دانست و گفت: وقتی مفید بودن و جذابیت یک تمدن ثابت و فراگیر شد، مردم دنیا به سمت آن گرایش پیدا میکنند و ممکن است تمدن در بخشی از جهان شکل بگیرد.
وی با بیان اینکه تمدن اصلی با ظهور منجی عالم بشریت(عج) اتفاق میافتد و همه به آن گرایش پیدا میکنند تصریح کرد: هرچه کارکرد یک فرهنگ عمومی و معنویت یک جامعه مفیدتر و قویتر باشد گستره حکومت آن افزایش پیدا میکند.
مهدوینژاد با تبیین وضعیت و تاریخچه هیأت دیروز گفت: یکی از بیبدیلترین اجتماعات مردمی تاریخ تشیع که بیشترین کارکرد را برای این مکتب داشته و توانسته اسلام ناب را از دل حوادث گوناگون در تاریخ پرتلاطم امت اسلام عبور دهد و امروز سالم به دست ما برساند، هیأت به معنای امروز و به تعبیری مجالس ذکر حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است.
وی به نقش مؤثر هیأت به عنوان یک نهاد معنوی، اجتماعی و دینی در تحقق خودسازی، جامعهپردازی و تمدنسازی اشاره کرد و هیأت را گردهمایی و اجتماع مؤمنان حول محور ولایت به طور عمومی و به صورت خاص حول شخصیت حضرت سید الشهدا(ع) دانست.
این فعال فرهنگی و اجتماعی، کار افراد در هیأت را تفکر و تذکر(فکر و ذکر) برشمرد و با بیان اینکه هیأت، بیوت الهی و دارالذکر یعنی محل ذکر و توجه و توسل به اهلبیت(ع) است گفت: نقطه کانونی هیأت، حضرت سید الشهدا(ع) است.
وی با اشاره به اینکه هیأت، عقل و عاطفه انسان را درگیر میکند ادامه داد: در هیأت دو نوع ذکر اهلبیت(ع) داریم، یکی ذکر معارف اهلبیت(ع) و دیگری ذکر مصائب آن بزرگواران است؛ سخنرانی جلسه، ذکر معارف و روضه مجلس نیز ذکر مصائب اهلبیت(ع) است. در ذکر معارف، فکر و روح و عقل فرد درگیر میشود و یک سلسله دستورات و معارف که یک کلاس آموزش هم محسوب میشود و از طرف دیگر با گریه، روضه و ذکر مصائب که آن هم بسیار سازنده است عواطف فرد درگیر میشود و هنگامی که فکر و عواطف انسان با چیزی درگیر شد آنگاه حرکت میکند و بسیار تأثیرگذار است.
مهدوینژاد هیأت را تغذیه کننده فکر و ذکر عنوان کرد و گفت: در طول قرون مختلف این نوع سبک و شیوه توانسته شیعه را از دل مهلکههای بزرگ نجات داده و افکار و اندیشهاش را تاکنون نگه دارد. بسیاری از مکاتب دستخوش تحریف و انحراف شدهاند ولی شیعه همچنان اسلام ناب را در اختیار دارد، دلیل آن هم کانونهایی است که به مدد حادثه عاشورا و وجود مقدس حضرت سید الشهدا(ع) در دل جامعه شیعی ایجاد شده و رسالت و ساختار و برنامههای آن اصلاح کننده و تعالی بخش است.
وی با بیان اینکه برخی پژوهشگران و صاحبنظران، اوج تاریخ هیئات مذهبی را به دوران صفویه و بعضی از سلسلهها ربط میدهند افزود: برخی نیز قصد دارند مجالس ذکر را دستساز سلطنتها و حکومتهایی که در تاریخ ایران بودهاند معرفی کنند و چون به آنجا متوقف میکنند آن وقت هیأت، هویت خود را به گونهای دیگر میبیند و سرچشمه را از حکومتهای سلطنتی در ایران تعریف میکند.
این کارشناس مذهبی در ادامه به مرور تاریخ هیئات مذهبی و گذشته مجالس ذکر پرداخت و خاطرنشان کرد: سابقه مجلس ذکر به قبل از خلقت حضرت آدم(ع) باز میگردد. روضه و توسل به امام حسین(ع) به عالم امر باز میگردد و روایاتی از بحار الانوار و کتب معتبر شیعه در این زمینه وجود دارد.
این قرآن پژوه با بیان اینکه بر اساس روایات برای اولینبار لوح و قلم در عالم امر بر مصیبت امام حسین(ع) گریستند و این اولین مجلس ذکر و عزای آن حضرت بود افزود: مجالس بعدی در عالم خلق اتفاق افتاد به نحوی که همه انبیاء الهی(ع) از جمله حضرت آدم، حضرت نوح، حضرت سلیمان، حضرت ابراهیم، حضرت زکریا، حضرت عیسی(علیهم السلام) و خاتمالانبیاء(ص) و همچنین همه ائمه اطهار(ع) بر مصیبت آن حضرت گریه کردهاند. نه فقط انبیاء و اولیاء الهی بلکه همه عوالم و جمادات، دریاها، ماهیان، پرندگان، گیاهان و حیوانات هم در روایت است که بر امام حسین(ع) گریه کردند.
وی با اشاره به اینکه گریه سلاح مؤمن و فراری دهنده شیطان است گفت: گریه بر امام حسین(ع) انسان را از نفس خود جدا میکند و آن لحظه، لحظه جذب و دریافت فیوضات الهی است و دعاها مستجاب میشود.
مهدوینژاد اضافه کرد: تربیت نیز در روضه و با گریه بر سیدالشهدا(ع) اتفاق میافتد چون انسان تا از خود و منیت و تعلقات خودش جدا نشود اصلاح نمیشود. استمرار بر گریه سیدالشهدا(ع) زمینه و اسباب تربیت را فراهم میکند.
وی افزود: گریه بر مصیبتهای امام حسین(ع) یک مسئله استراتژیک در عالم معنا و ملکوت است و رمز و راز عبودیت خداست و فتوحات معنوی بدون گریه بر آن حضرت اتفاق نمیافتد. البته این فقط به این معنا نیست که اشک بر ایشان فینفسه و بدون معرفت، راهگشا است گرچه بدون معرفتش هم کارگشا است. اگر بخواهیم راه الیالله و سیر و سلوک باز شود با اشک بامعرفت بر سید الشهدا(ع) محقق میشود.
این ذاکر اهلبیت(ع) بیان کرد: اهلبیت(ع) مبتکر این جریان و مجالس ذکر در اسلام بودند و مردم را به این امر توصیه و تشویق میکردند.
وی با بیان اینکه مفهوم جهاد، ایثار، شهادت، انتظار و عدالت طلبی که در فرهنگ و تاریخ تشیع دیده میشود همگی ریشه در قیام عاشورا دارد تصریح کرد: این فرهنگ به مدد عاشورا و مجالس عزاداری امام حسین(ع) ماندگار و اسلام حفظ شده و در همه ابعاد زندگی ما هم رخ نشان داده است.
مهدوینژاد ادامه داد: در مساجد، معماری و همچنین در آثار هنرمندان، شاعران، نویسندگان، نقاشان، خوشنویسان و سایر رشتهها از جمله هنرهای جدید، محبت و نام اهلبیت(ع) درخشان است و معارفی که ائمه اطهار(ع) فرمودهاند در این هنرها به خوبی تجلی پیدا کرده و آنقدر فرهنگ عاشورا عمیق شده که حتی پیروان سایر ادیان، مذاهب و مکاتب هم به ساحت امام حسین(ع) ابراز ارادت میکنند.
وی با بیان اینکه ما زیر چتر مجالس ذکر سیدالشهدا(ع) رشد پیدا کردهایم افزود: سوگواری بر امام حسین(ع) جزء جداییناپذیر زندگی جامعه شیعی شده و در همه کشورهایی که شیعه دارند در مسئله دینی آنان، عاشورا شاخص رفتاری اجتماعی مردم است.
وی در پایان گفت: در دوران ائمه اطهار(ع) بویژه در زمان امام رضا(ع) مراسم عزاداری سیدالشهدا(ع) در ایران گسترش پیدا کرد و در دوران امویان و عباسیان هم که شیعه به شدت تحت فشار بود مجالس ذکر امام حسین(ع) راهگشا و نجاتبخش بود.
وی برگزاری سلسله نشستهای والعصر را حرکتی ارزشمند در راستای تبیین بیانیه گام دوم دانست و بر تداوم و توجه بیشتر به آن تأکید کرد.
گفتنی است: هفتمین نشست اندیشهورزی والعصر (دوشنبه 8 مهر، ساعت 19) با ادامه مبحث «نقش هیأت در تبیین گام دوم انقلاب» توسط حجتالاسلام مهدوینژاد در حوزه هنری یزد برگزار میشود.
نظر شما