حجت الاسلام «ابراهیم بهاری» در گفتگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان درباره جایگاه امانتداری و ادای امانت در آموزه های دینی اسلام، اظهار کرد: امام صادق(ع) در حدیثی گرانبها فرمودند: «إنَّ الله لَمْ یَبْعَثْ نَبیّاً إِلاَّ بِصِدقِ الْحَدِیْثِ وَ أَداءِ الأَ مانَهِ؛ خداوند به تمام پیامبران دستور داد که مردم جهان را به راستگویی و ادای امانت دعوت کنند».
وی در شرح این حدیث بیان کرد: یک جامعه سالم متکی به سرمایه های مختلفی است که از همه مهم تر، سرمایه اطمینان و اعتماد عمومی است، اعتماد بر گفتار، اعتماد بر عمل و بزرگترین دشمن این سرمایه نفیس دروغ و خیانت است.
این استاد اخلاق تصریح کرد: در جوامعی که دروغ و خیانت رواج می یابد، همه از هم می ترسند، همه احساس تنهایی می کنند، همه باید تمام سنگینی بار زندگی را به تنهایی تحمل کنند و این همان اجتماع تنهایان است. به همین دلیل دعوت به راستگویی و امانت جزء برنامه همه پیامبران الهی بوده است.
وی با اشاره به عواقب سوء خیانت در امانت، گفت: حسن بن محبوب از امام صادق علیه السلام نقل می کند که به حضرت(ع) عرض کردم: آيا انسان مؤمن بخيل مي شود؟ حضرت(ع) فرمودند: آري. عرض كردم: ترسو هم مي شود؟ ایشان فرمودند: آري. عرض كردم: مؤمن دروغ مي گويد؟ حضرت(ع) فرمودند: مومن دروغ نمي گويد و خيانت در امانت نمي کند. سپس ادامه دادند: مؤمن ممكن است هر رذيله و صفت بدی پيدا كند مگر خيانت و دروغ.
حجت الاسلام بهاری تاکید کرد: بخل یعنی نعمتي را كه خداوند در اختيار انسان قرار داده است، در راهي كه او مي پسندد، مصرف نكند، هر نعمتي كه باشد فرق نمي كند. غير از بخل داشتن و ترسو بودن، انسان مؤمن ممكن است رذايل و صفات بد اخلاقي مانند حرص، غرور، تكبّر و ... را در خودش ملكه کند و باعث تضعيف ايمانش شود، ولي دروغ گفتن و خيانت، هيچ گاه در مؤمن به صورت ملكه در نمي آيد.
وی خاطرنشان کرد: يعني مومن هرگز حالتي پيدا نمی كند كه به راحتي دروغ بگويد و خيانت كند. ممكن است مؤمن خداي نكرده دروغ بگويد و يا خيانت كند، ولي اين عمل به راحتي از او سرنمي زند. در نتيجه دروغ و خيانت با ايمان همسو نبوده و با او جمع نمی شود.
نظر شما