خبرگزاری شبستان- مازندران؛ مهمترین هدف در زندگی جوانان رسیدن به کسب و کار و شغل مناسب است، امروزه با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی حجم وسیعی از مشاغل پیش روی جوانان است.
گفتنی است، در دنیای امروز از شروط لازم برای رسیدن به شغل مناسب داشتن تحصیلات عالیه و یا در دست داشتن سرمایه اولیه است، جوانان باید یکی از این شروط را داشته باشند تا به شغل دلخواه خود برسند.
جالب است بدانیم که در همین استان مازندران که کمبودها و نارسایی ها، فقر و نداری مردمان سخت کوشش زیر برگ های سبز طبیعت چشن نوازش مخفی شدند، تعداد بالایی از جوانان بیکار وجود دارند که تحصیلات عالیه دارند و سرمایه کافی ندارند. این عده از جوانان در شرایط بد اقتصادی بهسر می برند، برخی وارد مشاغل آزاد شده و برخی درگیر آسیبهای اجتماعی میشوند.
در این بین هستند کسانی که برای خودشان آینده مناسبی ترسیم کردند، دلشان میخواهد نه تنها به شغل مناسب برسند بلکه کارآفرین شوند، ولی امکانات لازم را در اختیار ندارند.
خبر خوب اینکه کمیته امداد امام خمینی(ره) با ارائه تسهیلات کمبهره خوداشتغالی به افراد واجد شرایط، نردبانی برای پیشرفت در کار،در اختیار جوانان جویای کار قرار میدهد!!
«حسن حبیبی» جوان ۳۰ ساله قائمشهری یکی از جوانانی است که بهدلیل جدایی والدینش تحت سرپرستی مادرش قرار گرفت، وی که در رشته فوتبال فعالیت های ورزشی داشت به فکر راه اندازی کارگاه تولید لباس های ورزشی افتاد و این ایده را در کمیته امداد مطرح کرد، خوشبختانه با درخواست وام حسن نیز موافقت شد.
این کارآفرین جوان بیان میکند: در حدود چهار سال پیش در شرایط بد اقتصادی بهسر میبردم، دلم می خواست در حوزه لباس ورزشی فعالیت مهمی داشته باشم چرا که جای خالیاش در شهرمان احساس میشد، از این رو تسهیلات ۲۰ میلیون تومانی از نهاد حمایتی کمیته امداد امام خمینی(ره) قائمشهر دریافت کردم.
حبیبی ادامه میدهد: با همین مبلغ مکانی را اجاره کردم، چند خیاط با چرخ خیاطی را دعوت به کار کردم و استارت کار زده شد، قبل از این فروشنده لوازم ورزشی بودم، با خیاطان به صورت درصدی کار کردم، کم کم توانستم کار را وسعت ببخشم در بخش عرضه مشکلی نداشتیم و لباسهای تولیدی کارگاهم پرطرفدار شد.
وی اضافه میکند: برای ادامه کار وام ۳۵ میلیون تومانی دیگری از کمیته امداد امام خمینی(ره) دریافت کردم، زیربنای کارگاه را به ۲۰۰ متر رساندم و تعداد خیاطان به ۱۲ نفر رسید، فروشمان خوب بود و تعدادی از طریق واسطهها به خارج از کشور عرضه میشد.
حبیبی میگوید: اوضاع کار در حدی خوب بود که با آنکه من اولین کارگاه تولیدی در شهر را افتتاح کرده بودم چندین نفر پس از من به این کار روی آورده و تولیدی باز کردند، چرا که حدود ۴۰ درصد از کار سود را در اختیار تولیدکننده قرار می گرفت.
وی با اشاره به اینکه اوضاع کارم در حدی خوب بود که در طی دو سال توانستم برای خودم خانه بخرم و از مستاجری خلاص شوم، ادامه داد: خدا را شکر خیاطان هم راضی بودند، تا اینکه طی سال اخیر مواد اولیه و پارچه گرانتر شد که باید به سود کمتر قانع میشدیم.
این مربی ورزشی و جوان کارآفرین ادامه میدهد: پی از شیوع کرونا با وجود تعطیلی اماکن ورزشی و مسابقات، سالنها و باشگاههای ورزشی نگذاشتم چرخ تولید بخوابد، تا همین یک ماه پیش تولید داشتیم، ولی متاسفانه اوضاع فروش اصلا خوب نبود.
وی یادآور میشود: در این چند ماه فقط متضرر شدم تا جایی که اجاره کارگاه را هم نتوانستم پرداخت کنم، لباسهای تولید شده را انبار کردم و کارگاه را تحویل دادم چون پشتوانه مالی خاصی نداشتم با خودم گفتم تا از بین رفتن کامل ویروس کرونا کار را تعطیل کنم!!
حبیبی ابراز میکند: برای تولیداتمان مشتری یک سوم قیمت اولیه هم نداریم، حاضر نیستم حتی یک عدد را با این قیمت بهفروش برسانم، اگر کرونا دست بر دارد قویتر از قبل ادامه خواهم داد، ولی اکنون من ماندم با حجمی از بدهی و بیکاری!!!
به گزارش شبستان، این جوان از وضعیت کار خودش و خیاطان احساس رضایت داشت، وی توانست دهها نفر را مشغول به کار کند و برند نویی از لباس ورزشی را تولید کند ولی از مشاغلی بود که با شیوع ویروس کرونا مورد آسیب قرار گرفت.
نظر شما