به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان؛ رضوان کریم آبادی؛ دختر شهیده زهرا گوهری و خواهر شهیده مائده کریم آبادی از شهدای حادثه تشییع شهید سلیمانی، دوشنبه شب(۸ دی) در حاشیه دیدار فرمانده سپاه ثارالله و ... با این خانواده، صبح ۱۷ دی ماه ۹۸، روز حادثه را چنین روایت کرد:
«حدود ساعت ۸ صبح از خانه به سمت میدان آزادی حرکت کردیم؛ آنجا از ایست بازرسی عبور کرده و وارد کوچه ۲ شریعتی یا همان کوچه معروف فروشگاه ۳۸ شدیم؛ ایستادیم؛ مادر از من سئوال کردند ساعت چند است؟ دقیقاً ۹ و ۹ دقیقه بود، حدود ۱۰ دقیقه بعد جمعیت زیادی وارداین کوچه شد و ما با جمعیت تکان می خوردیم و اصلاً روی پا ثابت نبودیم و برای همین اولین نفراتی بودیم که به زمین افتادیم.
آخرین چیزی که به یاد دارم اینکه مادر ذکر «یا زهرا» می گفت و خواهرم در بغل مادر از من فاصله گرفته بودند و به من نگاه می کردند؛ یک لحظه گویا به خواب رفتم؛ شاید ۱۰ ثانیه، فکر کردم من هم مُردم اما مرا از جا بلند کردند، اطرافم را نگاه کردم، مادر و خواهرم را دیدم؛ خواهرم را نیروهای امدادی از زمین برداشتند، بالای سر مادر رفتم، او را تنفس مصنوعی و ماساژ قلبی دادم اما انگار قصد برگشت نداشت.
او را به بیمارستان فاطمه الزهرا بردیم و بعد هم خواهرم را آوردند و آن وقت فهمیدم که تلاش برای احیای خواهرم هم فایده نداشته؛ او ۱۲ سال سن داشت.
روزی که حاج قاسم شهید شد انگار عزیزی از خانواده ما از دنیا رفته باشد، مادر و خواهرم{همان قدر} گریه می کردند، روز قبل{از حادثه} هم هر دو روزه بودند؛ مائده رفت مسجد محله را تمیز کرد، جارو کشید و شیشه ها را پاک کرد؛ می گفت زائران حاج قاسم اینجا اسکان می گیرند باید تمیز باشد... اما آخرش مراسم خود آنها در آن مسجد برگزار شد.
افتخار می کنم دو عزیزم را در راه حاج قاسم دادیم؛ ما رأیت الا جمیلا؛ من آن روز چیزی جز زیبایی ندیم گرجه غم سنگینی است اما دلگرمی من این است که حاج قاسم نگاه ویژه به آنها دارد.»
در این دیدار به صورت اتفاقی ارتباط تلفنی این دختر و خواهر شهیده با زینب سلیمانی، دختر سپهبدشهید حاج قاسم سلیمانی توسط سردار معروفی، فرمانده سپاه ثارالله استان برقرار و گفتگوی کوتاهی میان آنان انجام شد.
نظر شما