به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان در تبریز، «حسن عزیزی» در جمع خبرنگاران با بیان اینکه نمایش هبوط برداشتی آزاد از دو نمایشنامه مکبث و دکتر فاوستوس است، اظهار داشت: این نمایش روایت دانشمندی با خویی شیطانی و قدرتی فراتر از انسان است که سعی در خلق سربازی قاتل دارد تا دشمن اصلی خود را توسط او از سر راه بردارد تا بتواند به اهدافش دست یابد.
این کارگردان تئاتر با بیان اینکه نمایش از ۷ آذر ساعت ۱۸ در سالن قبه‌زرین تئاتر شهر تبریز به روی صحنه رفته است، افزود: در اجرای نمایش "هبوط" آریا کیافرد و بابک خانپور به عنوان بازیگر، محمدامین داروئیان به عنوان مشاور، محمدرضا نظری به عنوان دستیار، مهتاب عباسی‌فرد به عنوان منشی صحنه، مهدی جاهدی و علی محمدیاری به عنوان دستیاران صحنه، امیرپورحکمت به عنوان طراح نور، فرهاد عبدی به عنوان مجری نور، تینا کیانفرد به عنوان طراح لباس، سازنده تیزر و عکاس معصومه عباسی به عنوان مجری لباس، مهسا نصرتی به عنوان طراح و مجری گریم، آریا کیانفرد به عنوان طراح پوستر و فرشید ولیزاده به عنوان روابط عمومی، حسن عزیزی را یاری می‌کنند.
وی با شیوع ویروس کرونا، آنچه که نسبت به گذشته در ذهن من پررنگ‌تر شد، اهمیت و چیستی تئاتر در جامعه‌ی ایران و بالاخص شهر تبریز بود. از طرفی، رابطه انسان با جهانی که در آن زیست می‌کند و تأثیری که بر محیط می‌گذارد، اصلی‌ترین تصاویر ذهنی‌ام را شکل می‌داد. در طی این مدت، مدام در حال کنکاش بودم تا تصویر ذهنی خودم از انسان عصر مدرن را به عینیت تبدیل کنم. نمایش هبوط نتیجه‌ی این فرایند است.
عزیزی تاکید کرد: آنچه که مرا به عنوان نویسنده و کارگردان این نمایش به سمت نمایشنامه‌های مذکور سوق داد، جاه‌طلبی‌های موجود در آنها بود. با تفاوتی بسیار جذاب و قابل تأمل. مکبث در سودای پادشاهی و در سایه‌ی جاه‌طلبی مادی خویش، با خون‌ریزی‌های پیاپی، سرنوشتی شوم برای خویش رقم می‌زند. و در سویی دیگر، دکترفاستوس در سودای نائل شدن به جایگاهی است که برای هیچ انسانی مقدر نشده. او جاه‌طلبی رسیدن به جایگاه خدا را دارد، چرا که دانش فراخش را نمی‌پسندد مگر اینکه تأثیری الهی بر جهان داشته باشد و از این روی، روحش را به شیطان می‌فروشد تا چنین مقامی کسب کند.
وی با اشاره به اینکه این آزمونی است سخت و شاید غیرمعقول، خاطرنشان کرد: منی که اولین تجربه کارگردانی‌ام را تجربه می‌کنم شاید قدم در مسیر سختی گذاشته باشم با این حال، این همانی است که در طلبش بودم. امید است که سرانجامش نیک باشد.
نظر شما