به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از مرکز مطالعات کربلا، مجله علمی «انتصار» اندونزی با انتشار سرمقاله ای، نظریاتی درباره چگونگی و زمان ورود دین اسلام به این کشور که بزرگ‌ترین مجمع الجزایر در سطح جهان به شمار می آید، ارایه کرد.
در این سرمقاله آمده است: یکی از چهار نظریه علمی درباره شرایط منتهی به گرویدن بیشتر مردم اندونزی به اسلام در قرن 13میلادی، انتقال اسلام از ایران پس از گرویدن مردم این کشور به آخرین دین الهی انجام شد.
این سرمقاله با استناد به سخنان دکتر حسین جایادنگرات، محقق مشهور اندونزیایی نوشت: این نظریه به سخنان این محقق تکیه دارد که مجموعه از شباهت های فرهنگی بین جامعه اسلامی در مجمع الجزایر و فرهنگ های رایج در ایران وجود داشت. از جمله این شباهت ها، معادلات مخصوص املای حروف عربی برای تلاوت قرآن و تشابه بین آموزه های شیخ حسین الحلاج، از شیوخ اهواز و همتای اندونزیایی اش شیخ سیتی جینار است.
این سرمقاله به نقل از احمد منصور سوریانیگارا، تاریخ نگار و نویسنده اندونزیایی تاکید می کند که از جمله فرهنگ هایی که با دین اسلام وارد این مجمع الجزایر شد، فرهنگ بزرگداشت عاشورا در دهم محرم هرسال و برپایی مراسم شهادت امام حسین(ع) در سرزمین کربلا است.
مفلیکه نور فواده، نویسنده این سرمقاله نوشت: در زمانی کهگردشگر و تاریخ نگار مشهور عرب «ابن بطوطه» به منطقه آچه رسید که سنگر گسترش اسلام در اندونزی و نقطه انتشار آن به همه منطقه جنوب شرقی آسیاست، دو نفر ازعلمای اسلام و از پیروان اهل بیت(ع) به نام های تاج الدین شیرازی و سید شریف اصفهانی وجود داشتند.
نظر شما