کپسول هایی که ذکر را موثر می کند

به گزارش خبرگزاری شبستان، ذکر و یاد خدا از جمله عواملی است که انسان را از بسیاری گناهان و خطاها باز داشته و از سقوط به درجه اسفل السافیلن نگاه می دارد. در این خصوص گفتاری از رهبر انقلاب برگرفته از کتاب "دعا" بیان می شود:

خب حالا ذکر چیست؟ حضرت باقر (ع) در همین روایت " ذکرُ اللهِ علی کلِّ حال" را معنا کرده اند:"و هو أَن یذکُرَ الله عزَّ و جلَّ عند المَعصیة یهُمُّ بها" وقتی که می رود به سمت معصیت، ذکر خدا او را مانع شود. ذکر؛ یاد کند خدا را و این معصیت را انجام ندهد؛ انواع معاصی را؛ خلاف واقع گفتن، دروغ گفتن، غیبت کردن، حق را پوشاندن، بی انصافی کردن، اهانت کردن، مال مردم را، بیت المال را، مال ضعفا را تصرف کردن یا درباره آنها بی اهتمامی به خرج دادن.
این گناهان گوناگون است. در همه اینها انسان توجه کند به یاد خدا؛ ذکر خدا مانع بشود از اینکه انسان به سمت این گناه برود. "فیحول ذکر الله بینه و بین تلک المعیصیة"( بحارالانوار، ج 66، ص 379. الباقر علیه السلام) و هو قول الله عزّ و جلّ:" إِنَّ الَّذینَ اتَّقَوا إِذا مَسَّهُم طائِفٌ مِنَ الشَّیطانِ تَذَکَّروا" (اعراف، آیه 201) بعد حضرت می فرمایند این، تفسیر آن آیه است که فرمود: "إِنَّ الَّذینَ اتَّقَوا إِذا مَسَّهُم طائِفٌ مِنَ الشَّیطانِ تَذَکَّروا" وقتی شیطان به اینها تنه می زند، گذرنده شیطان اینها را مس می کند؛ یعنی هنوز درست به جانش هم نیفتاده، " تذکّروا" فورا اینها متذکر می شوند. "فَإِذا هُم مُبصِرونَ"؛ این ذکر موجب می شود که چشم این ها، بصیرت این ها باز شود. معنای " ذکرُ الله علی کل حالٍ" این است.
در صدر روایت بعدی که مورد توجه من است، تقریبا عباراتش شبیه همین روایتی است که خواندم و همان سه چیز را ذکر می کند. در آن روایت، " و ذکرُ الله علی کل حالٍ" را داشت، در اینجا و در روایتی که حضرت ابی عبدالله (ع) می فرماید آمده است:" و ذکر الله فی کلّ ِ موطِن" انسان در همه جا ذکر خدا کند. اما آن نکته مورد توجه این است که می فرماید:" أما إنّی لا اقول سبحان الله و الحمد الله و لااله الا الله و الله اکبر" اینکه می گویم در همه حال ذکر خدا را بگویید، مقصودم این نیست بگویید سبحان الله و الحمد الله و لااله الا الله و الله اکبر. این، ذکر لفظی است. "و إن کان هذا مِن ذاک" اگرچه این هم ذکر است. این هم مطلوب است. این هم شریف است و خیلی باارزش است؛ اما مقصود من فقط این نیست. بلکه "ولکن ذکر الله عزّ و جلّ فی کل موطنٍ اذا هجمت علی طاعة أو علی المعصیة" (الکافی، ص 145، الصادق علیه السلام) هجمت یا هممت. نسخه ای که من دیدم هجمت است. احتمال می دهم هممت باشد – وقتی به سمت طاعت خدا می روی، یا به سمت معصیت خدا می روی، یاد خدا باشی.

این یاد خدا بودن مورد نظر است. این ذکر "الله". البته این اذکاری که در روایات ما در این دعاها، در این اوراد گوناگون، تسبیحات حضرت زهرا (س) و بقیه اذکاری که هست – این ها همه وسایل ذکرند، این ها کپسول های ذکرند – ذکر شده است، انسان باید این ها را با توجه به معانی و حقایقشان بر زبان جاری کند، توجه پیدا کند. البته این ها خیلی باارزش است.
پایان پیام/