خبرگزاری شبستان: آیا استغاثه و گفتن این عبارت که "ای رسول خدا! به من کمک کن" جایز است؟ توسل به رسول خدا را به چند دوره زمانی تقسیم می کنیم و روایت ثابت کننده سخن خود را از کتاب "توسل در یک نگاه"می آوریم:
اول: {توسل به ان حضرت پیش از آفرینش ایشان}: درباره توسل پیامبران به رسول اعظم (ص) به روایتی بسنده می کنیم که برخی از جمله ((حاکم نیشابوری)) آن را نقل کرده است.وی با سند صحیح از عمر بن خطاب نقل می کند که رسول خدا (ص) فرمود: وقتی آدم(ع) آن ترک اولی را مرتکب شد، به خدا عرض کرد: ((خدایا به حق محمد از تو می خواهم که مرا بیامرزی)). خداوند به او فرمود: ((محمد را که هنوز نیافریده ام،چگونه اورا می شناسی؟)) حضرت آدم عرض کرد: ((وقتی مرا با دست خود آفریدی و روحت را در من دمیدی، سرم را بلند کردم و نام او را دیدم که بر ستون های عرش نوشته شده است. به همین دلیل فهمیدم که او نزد تو محبوب ترین افریده هاست)). خداوند فرمود: ((درست گفتی!او محبوب ترین است. حال که به او متوسل شدی، تو را بخشیدم.اگر محمد نبود، تو را نمی آفریدم)).
این روایت را ((طبرانی)) با این اختلاف نقل کرده که خداوند می فرماید: ((او از نوادگان تو و اخرین پیامبر است)).
((سبکی))می گوید: وقتی طبق حدیث صحیح غار ،توسل به اعمال_که از آفریده های خداوند است_جایز باشد، توسل به رسول خدا (ص) به طریق اولی جایز است. معمولا وقتی کسی نزد یک صاحب مقامی، منزلت داشته باشد و برای اجابت در خواستی نزد این مقام، به آن فرد توسل شود، در حال که او غایب است، آن صاحب مقام با کرم خویش و به دلیل توسل به ان فرد، خواسته را اجابت می کند. یعنی ممکن است ذکر نام محبوب یا فرد دارای منزلت، موجب اجابت دعا شود.
تفاوتی میان توسل، استغاثه و طلب شفاعت و مانند آن نیست. معنای توسل این است که انسان در حاجتی که دارد به رسول خدا روی می کند. ممکن است انسان برای رفتن به درگاه خداوند به کسی متوسل شود که نزد خدا منزلت دارد.
دوم: توسل به رسول خدا(ص)پس از خلقت ایشان و در دوران حیات مبارک آن حضرت است.گروهی از حدیث شناسان، از جمله ((نسائی)) و ((ترمذی)) نقل کرده اند که ((عثمان بن حنیف)) روایت می کند: مردی نا بینا نزد پیامبر(ص)آمد وعرض کرد: ((از خدا بخواه که بینا شوم)). آن حضرت فرمود: ((اگر بخواهی برایت دعا می کنم و اگر بخواهی می توانی صبر پیشه کنی که برایت بهتر است)). آن مرد گفت : ((برایم دعا کن)). سپس رسول خدا به او فرمودند: ((وضو بگیر و دورکعت نماز بخوان و آنگاه بگو:
اللهم انی اتوجه الیک بنبیک محمد نبی الرحمته یا محمد انی توجهت بک الی ربی فی حاجتی لتقضی لی اللهم شفعه فی.
((ترمذی))می گوید: ((این حدیث صحیح و حسن است، اما فقط ازاین طریق آن را یافته ایم)).
((بیهقی))نیز حدیث را صحیح می داند.او روایت را با این اختلاف نقل می کند که پس از این دعا مرد نابینا، شفا گرفت و برخواست. در روایتی نیز آمده است: ((آن مرد این کار را کرد و چشم او شفاعت گرفت)).
سوم: توسل به رسول خدا(ص)پس از رحلت جانکاه ایشان. ((طبرانی)) در ((المعجم الکبیر)) از ((عثمان بن حنیف)) نقل می کندکه مردی در زمان خلافت عثمان برای برآورده شدن نیاز خود نزد عثمان می رفت، اما وی به فرد نیازمند توجهی نمی کرد. او نزد عثمان بن حنیف آمد و از این وضع گله کرد. عثمان بن حنیف گفت: وضو بگیر و به مسجد بیا. پس از آنکه دو رکعت نماز خواندی، این دعا را بخوان:
اللهم انی اتوجه الیک بنبیک محمد نبی الرحمته یا محمد انی توجهت بک الی ربی فی حاجتی لتقضی لی اللهم شفعه فی.
او نیز چنین کرد و بار دیگر نزد عثمان بن عفان رفت. خادم عثمان او را به داخل برد و در کنار خود بر روی حصیر نشاند. سپس عثمان حاجتش را برآورده ساخت و به او گفت: ((من خواسته تو را تا این لحظه فراموش کرده بودم.اگر باز هم نیازی داشتی پیش ما بیا)). وقتی این مرد با عثمان بن حنیف رو به رو شد، به او گفت: ((خداوند به پاداش نیکو دهد.وی به نیاز من توجهی نمی کرد، تا اینکه تو با او سخن گفتی)). عثمان بن حنیف به او گفت: ((به خدا سوگند که من با او سخن نگفتم! اما با رسول خدا(ص) بودیم که فرد نابینایی نزد آن حضرت آمد و از نابینا شدن خود شکوه کرد.رسول خدا به او گفت: صبر نمی کنی؟ آن فرد نیز عرض کرد: ((ای رسول خدا! من کسی را ندارم که مرا راه ببرد. نابینایی برایم سخت است)).
حضرت به او گفت: ((برو وضو بگیر و دورکعت نماز بگزار و سپس این دعا را بخوان)).
عثمان بن حنیف می گوید: ((به خداوند سوگند که او از میان ما رفت {تا به دستور پیامبر(ص)عمل کند}و صحبت ما طولانی شد. دیدم که آن نابینا وارد شد،گویا که هرگز مشکلی دردیدگان او نبوده است)).
بنابراین گزارش کتاب توسل در یک نگاه(رد اهل سنت بر وهابیت3) به قلم محمد عابد سندی از سوی انتشارات نشر معشر روانه بازار نشر شده است.
پایان پیام/
نظر شما