دستیابی به رفاه زندگی با شستن دست!

خبرگزاری شبستان: دین مقدس اسلام به عنوان یک مکتب جامع و مرام ایده آل، همان گونه که به جنبه های روحی وبعدهای معنوی وجود آدمی توجه دارد، به جسم وتن انسان ها هم عنایت ویژه ای دارد. یکی از امتیازات مکتب اسلام، اهمیت فراوانی است که برای طهارت و نظافت قایل شده، تا آن جا که از دیدگاه نبوی (ص) نظافت مبنای دین قرار گرفته و طهارت را نصف ایمان معرفی کرده است. در این متن گزیده ای از کتاب " اخلاق شهروندی از نگاه اسلام " مبحث بهداشت از نگاه اسلام را منتشر می کنیم.

بهداشت پوست

پوست اولین پوشش بدن در برابر عوامل بیماری‌زاست، زیرا خارجی‌ترین قسمت آن از سلول‌هایی تشکیل شده که از عبور میکروب‌ها به بافت‌های زیر پوست جلوگیری می‌کند. پوست دربرگیرنده قسمت‌های داخلی بدن و وسیله‌ای برای کنترل و ثابت نگاه‌داشتن حرارت بدن است؛ نیز مقداری از مواد زاید بدن به وسیله عرق از راه پوست خارج می‌شود.

پوست تنها قشر ساده‌ای برای حفظ قسمت‌های گوناگون بدن نیست بلکه دارای اعمال مهم و متعددی است؛ بنابراین باید قدرت حیاتی پوست را به وسیله نظافت حفظ کرد.

اینک برای جلوگیری از پیامدهای ناشی از عدم شست‌وشوی پوست بدن که شاید به بیماری‌های خطرناکی چون تیفوس و غیره منجر شود رعایت نکته‌هایی چند ضروری به نظر می‌آید:

تا آنجا که ممکن است صورت و دست‌هایمان را همیشه شسته و پاکیزه نگه داریم و اگر به خاک یا اشبای کثیف دست زدیم، شستن دست‌ها را فراموش نکنیم.

ناگفته نماند که دست‌ها تنها عضوی هستند که هم با ما در تماس‌اند و هم با دشمنان ما یعنی در داخل چشم و دهان ما رخنه کرده و با اشیای آلوده خارجی هم ارتباط می‌گیرند.

گاهی لقمه نان و میوه به دهان‌مان می‌گذارند و گاهی هم با دستگیره اتومبیل، بند کفش، اسکناس، میز و صندلی و .... در تماس‌اند.

این وضع استثنایی دست‌ها، احتمال آلوده‌شدن آنها را زیاد و احتمال آلوده‌ساختن ما را نیز به همان نسبت می‌افزاید.

در این راستا، ششمین ستاره فروزان امامت حضرت صادق (ع) می‌فرماید: "آنکه دست‌اش را پیش از غذا و پس از آن بشوید، دوران زندگانی را با رفاه و وسعت می گذراند و از بیماری ها و ابتلائات جسمی هم در امان می ماند".

نکته دیگری که باید از سیره و روش پیشوایان دینی الگو گرفت؛ اینکه آنان پس از شستشوی دستها برای صرف غذا دیگر به هیچ چیزی دست نمی زدند و حتی دستشان را با حوله و دستمال خشک نمی کردند زیرا احتمال آلودگی در این دو نیز وجود دارد.

مرازم می گوید: امام موسی بن جعفر (ع) را دیدم هرگاه برای صرف غذا دستها را می شست با حوله خشک نمی کرد ولی پس از غذا از حوله استفاده می کرد.

نیز امام ششم در مجلس میهمانی هنگام غذاخوردن دستان مبارک را شسته و خدمتکار حوله آورد ولی ایشان نپذیرفت و فرمود ما دستمان را از همین چیزها شستیم! یعنی برای تماس دست ها با اشیای خارجی شستشو انجام گرفت و دیگر نباید دست ها با چیزی حتی حوله تماس بگیرد.

بهداشت مو

در منابع اسلامی به کوتاه نگه داشتن موی سر، شانه زدن مکرر، شانه نکردن در حمام، دقت در شستشوی مو، کوتاه کردن سبیل، به گونه ای که پوست بالای لب ظاهر شود و از ورود سبیل به آب، هنگام نوشیدن آب پیشگیری شود و سفارش شده است.

نکته شایان ذکر اینکه در مسئله ای به ظاهر کوچک مانند بهداشت مو روایت سرشار از رهنمودهای شگفت آوری وجود دارد که انسان را از طبقه بندی آن باز می دارد.

برای نمونه پیامبر اکرم (ص) می فرماید: "هیچ یک از شما موهای سبیل خود را بلند نکند که میکروب ها آنجا را مخفیگاه خود برمی گزینند".

بنابراین گزارش، کتاب اخلاق شهروندی به قلم محمدرضا داداش زاده از سوی انتشارات احسن الحدیث روانه بازار نشر شده است. از جمله مطالب گردآوری شده در این کتاب می توان به "نوعدوستی"، "جوان و شبیخون فرهنگی" و "بهداشت از نگاه اسلام" اشاره کرد.

پایان پیام/