اولین رجعت کننده پس از ظهور منجی کیست؟

خبرگزاری شبستان: حسن بن سلیمان شاگرد شهید در کتاب "مختصر البصائر" از سعد، او از ابن عیسی و ابن ابی الطاب، ایشان از بزنطی، او از حمادبن عثمان، او از محمدبن مسلم روایت کرده، او گفته که: از حمران بن اعین و ابن الخطاب در حالتی که به همدیگر حدیث می گفتند، پیش از آن که صادر شود از ابن الخطاب آنچه که صادر گردید شنیدم می گفتند که: از صادق (ع) شنیدم می فرمود که: " اول کسی که قبرش منشق و شکافته می گردد و او برمی خیزد و به دنیا رجوع می نماید، حسین بن علی (ع) است و این رجعت عام نیست بلکه خاص است، یعنی: این رجعت نسبت به همه خلایق نیست بلکه به دنیا رجوع نمی کند مگر مومنی که ایمانش کامل و مشرکی که اعتقادش شرک محض باشد". در کتاب مذکور، به این اسناد از حماد، او از بکیر بن اعین روایت کرده، او گفته که: کسی که در خصوص حقیت او شک نداشتم یعنی باقر (ع) به من فرمود که: "به درستی که رسول خدا (ص) و علی (ع) بعد از این به دنیا خوهند برگشت". متن زیر گزیده ای از کتاب "مهدی موعود (عج) در بیان رجعت ائمه اطهار صلوات الله علیهم اجمعین است.

رجعت ائمه اطهار صلوات الله علیهم اجمعین

در کتاب مذکور به این اسناد از حماد، او از فضیل، او از باقر (ع) روایت کرده که آن حضرت فرمود که جبت و طاغوت مگویید، یعنی این دو ملعون را که عمر و ابوبکر باشند با این دو اسم ذکر مکنید و نام رجعت را مبرید. اگر مخالفان به شما بگویند شما پیشتر از این، این را می‌گفتید، بگویید که امروز نمی‌گوییم زیرا که رسول خدا (ص) صد هزار درهم به خلایق می‌داد دل‌هایشان را به‌دست می‌آورد و برای اینکه شرشان به آن حضرت نرسد شما با زبان چرب و سخنان نرم، دل‌هایشان را بدست نمی‌آورید.

در کتاب مذکور به این اسناد، از حماد، او از زراره روایت کرده، او گفته که از صادق (ع) از این امور بزرگ مانند رجعت و امثال آن سؤال کردم، فرمود: آنچه که می‌پرسید هنوز وقت‌اش نرسیده چنان‌که خدای تعالی فرموده:
بل کذبوا بما لم یحیطوا بعلمه ولما یاتهم تأویله
یعنی بلکه تکذیب نمودند چیزی را یعنی آیه را که به علم آن احاطه نکرده‌اند و هنوز تأویل آن به ایشان نرسیده.

در کتاب مذکور، از سعد، او از ابن یزید و ابن ابی الخطاب و یقطینی و ابراهیم بن محمد، ایشان از ابن ابی عمیر، او از ابن اذینه، او از محمد بن طیار، او از صادق (ع) در خصوص قول خدای عزوجل و یوم نحشر من کل امه فوجا روایت کرده که آن حضرت فرمود که نیست احدی از مؤمنان که کشته شده باشد مگر اینکه بعد از آن به دنیا برمی‌گردد تا اینکه با اجل‌اش بمیرد و نیست احدی از مؤمنان که با اجل‌اش مرده باشد مگر اینکه به دنیا برمی‌گردد تا اینکه کشته شود. حاصل مضمون آیه شریفه این است که روزی می‌شود از هر امت طایفه‌ای زنده می‌گردانیم.

در کتاب مذکور، از سعد، او از ابن عیسی، او از اهوازی، او از حماد بن عیسی، او از حسین بن مختار، او از ابی بصیر روایت کرده، او گفته که باقر (ع) به من فرموده که آیا اهل عراق رجعت را انکار می‌کنند؟ عرض کردم: آری، فرمود: آیا در قرآن مجید این آیه را نخوانده‌اند: "و یوم نحشر من کل امه فوجا".

در کتاب مذکور، از سعد، او از ابن عیسی، او از بزنطی، او از حسین بن عمر بن یزید، او از عمر بن ابان، او از ابن بکیر، او از صادق (ع) روایت کرده که آن حضرت فرمود: گویا حمران بن اعین و میسر بن عبدالعزیز را می‌بینم که خلایق را با شمشیرهای خودشان در میان صفا و مروه به خاک هلاک می‌اندازند.

در کتاب مذکور، از سعد، او از ابی‌الخطاب، او از عبدالله بن مغیره، او از کسی که به او خبر داده، او از جابر بن یزید، او از باقر (ع) روایت کرده که از آن حضرت معنی قوله خدای عزوجل را پرسیدم:
"و لئن قتلتم فی سبیل الله او متم".
یعنی اگر در راه خدا کشته شوید یا بمیرید، فرمود: یا جابر! آیا می‌دانی که مراد از سبیل‌ الله چیست؟ عرض کردم: به خدا سوگند یاد می‌کنم هر آینه من نمی‌دانم، مگر در وقتی که از تو بشنوم. فرمود که مراد از سبیل الله علی (ع) و ذریه اوست. پس هر که در ولایت حضرت کشته شود در معنی این است که در راه خدا کشته شده و احدی نیست که به این آیه ایمان آورده و آن را تصدیق نموده باشد، مگر اینکه برای وی کشته شدنی و مردنی هست، پس هر که کشته گردد، در روز رجعت رجوع می‌کند تا اینکه بمیرد و هر که بمیرد و در آن روز زنده می‌شود تا اینکه کشته شود.

در تفسیر عیاشی از مغیره، مثل این را روایت کرده.

مؤلف گوید که گمان چنان است که آخر حدیث برای آخر آیه تفسیر باشد و آخر آیه این است:
"ولئن متم او قتلتم لالی الله تحشرون
"یعنی اگر کشته شوید یا بمیرید هر آینه به سوی خدا محشور می‌شوید به تقریب اینکه مراد از حشر رجعت باشد.

حسن بن سلیمان در کتاب مختصر البصائر از سعد، او از ابن عیسی، او از محمد بن سنان، او از ابن مسکان، او از فیض بن ابی شیبه روایت نمود، او گفته که از صادق (ع) شنیدم این آیه را تلاوت فرمود:
"و اذ اخذ الله میثاق النبیین".

بعد از آن فرمود: هر آینه همه پیغمبران به رسول ایمان می‌آورند و به امیرالمؤمنین نصرت و یاری می‌کنند. بعد از آن فرمود: آری به خدا سوگند یاد می‌کنم هر آینه همه انبیا از عهد آدم تا آخر زمان، بدین نهج رفتار نمایند. پس خدای تعالی هیچ نبیی و رسولی مبعوث نگردانیده مگر اینکه همه ایشان را به دنیا برمی‌گرداند تا اینکه در پیش روی امیرالمؤمنین قتال و جهاد نمایند.

در تفسیر عیاشی، از فیض بن ابی شیبه، مثل این را نقل کرده.

حسن بن سلیمان در کتاب مختصر البصائر از سعد، او از ابن ابی الخطاب، او از محمد بن سنان، او از عمار بن مسروق، او از منخل بن جمیل، او از جابر بن یزید و او از باقر (ع) در خصوص قول خدای تعالی روایت نموده که:
"یا ایها المدثر قم فانذر"
یعنی ای آنکه برای خوابیدن خود را پوشانیده‌ای! برخیز و قوم خود را به اوامر و نواهی الهی و وعد وعید او بترسان. آن حضرت فرمود که خطاب در آیه پیغمبر است و مراد قیام اوست در روز رجعت، یعنی یا محمد! در روز رجعت برخیز و خلایق را به اوامر و نواهی بترسان و نیز در خصوص قول خدای عزوجل انها لاحدی الکمره نذیرا للبشر فرمود که مراد از نذیر، محمد است. در روز رجعت حاصل معنی آیه این است که به درستی آتش جهنم یکی از چیزهای بزرگ است و آن هشدار و انذاری است برای همه انسان‌ها فرمود: محمد (ص) نذیر است برای همه انسان‌ها در روز رجعت و نیز در خصوص قول خدای تعالی و ما ارسلناک الا کافه للناس فرموده که مراد روز رجعت است یعنی به درستی که تو را برای همه خلایق در روز رجعت فرستادیم که ایشان را در آن روز هدایت نمایی.

در کتاب مذکور، به این اسناد از باقر (ع) روایت نموده که امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمود که مدثر همان است که در رجعت خواهد آمد. در آن حال مردی به خدمت آن حضرت عرض کرد که یا امیرالمؤمنین! آیا پیش از روز قیامت مردگان زنده می‌شوند، بعد آن می‌میرند.

بنابراین گزارش، کتاب مهدی موعود (عج) به قلم مرحوم علامه محمد باقر مجلسی با ترجمه مرحوم حسن بن محمد ولی ارومیه ای از سوی انتشارات مسجد مقدس جمکران روانه بازار نشر شده است.

پایان پیام/