حجت الاسلام والمسلمین «علی نظریمنفرد» در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در قم، ضمن تسلیت به مناسبت سالروز شهادت امام صادق(ع) اظهار داشت: هرچند همه ما شیعه امامیه و شیعه اثنا عشریه هستیم ولی خیلی از اوقات شیعه را منتسب به امام صادق(ع) و جعفری می نامند.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم با اشاره به علت رشد علم و دانش در زمان امام صادق(ع) و جلوه و نمود پیدا کردن شیعه در بین مسلمانان خاطرنشان کرد: زمان حضرت صادق(ع) در حقیقت دوران انتقال قدرت از بنی مروان به بنی العباس بوده است، یعنی سنه 132 که دقیقا میانه زمان امامت حضرت محسوب میشود.
وی اضافه کرد: امام صادق(ع) از سال 114 تا 148 هجری، امامت امت را برعهده داشتند و میانه این زمان هم دوران ضعف بنی مروان بود که عباسی ها قدرت را گرفتند و هم عباسی ها به استقرار قدرت نرسیده بودند که این فضا زمینه را آماده کرد تا امام صادق(ع) بتوانند در این فرصت کار دینی گسترده ای هم در زمینه عقائد و هم در زمینه احکام و هم در اخلاق انجام بدهند.
حجت الاسلام والمسلمین نظریمنفرد با اشاره به طرح مسائل مختلف اسلامی از سوی امام صادق(ع) در این دوران بیان داشت: در حقیقت فضای سیاسی آن روز به گونه ای شد که حضرت بتوانند از این فضای باز استفاده کنند و یک نیروهای کمی و کیفی خوبی را برای آینده جامعه اسلامی تربیت کنند.
وی تصریح کرد: ابن عقده از علمای برجسته قرن سوم یا چهارم هجری نقل میکند که امام صادق(ع) چهار هزار راوی داشتند و دلیل بر این مدعا همین مطلب است که شما در کتب اربعه شیعه یعنی «تهذیب»، «استبصار»، «من لایحضره الفقیه» و «کافی شریف» نمی توانید صفحه ای را باز کنید که از امام صادق(ع) مطلبی نقل نشده باشد.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم عنوان کرد: حضرت صادق(ع) هرچند با تشکیلات حکومتی مواجه بودند ولی ایشان کار خود را انجام داد ولی در ادامه حکومت دیکتاوری منصور جلوی حضرت را گرفت ولی در آن فرصتی که گفتیم ایشان توانستند معارف دینی را هم در زمینه اعتقادات و هم احکام و اخلاق گسترش بدهند و نیروهای کمی و کیفی مثل زراره، ابوبصیر، عبدالله بن مسکان، جمیل بن دراج و محمد بن مسلم در مکتب خود پرورش داده و تربیت کنند که هریک از راویان و محدثان بزرگ محسوب می شوند.
نظر شما