خبرگزاری شبستان _ دزفول، امین قمر: شنبه ۲۶ دی ماه ۱۳۵۷ پس از خروج محمدرضا پهلوی از ایران، مردم دزفول مانند سایر شهرها به خیابان ها آمدند و با جشن و پایکوبی مجسمه شاه را پایین کشیدند. مردم اقدام به توزیع شیرینی کرده و اتومبیل ها بوق زنان خوشحالی خود را ابراز می کردند.
مردم به طرف ارتشی ها و تانک های مستقر در چهارراه ها خصوصا چهار راه شریعتی رفته و با اهدای گل و شیرینی و پرتقال دزفولی که میوه اصلی دزفول است ارتشیان را در آغوش گرفته و شعار می دادند: «ارتش برادر ماست خمینی رهبر ماست».
اما روز بعد یعنی چهارشنبه ۲۷ دی ۵۷ نیروهای ارتش شاهنشاهی این شیرینی را به کام مردم تلخ کردند. آنها با حمله به شهر تانک ها را حتی به خیابان های فرعی هم آوردند تیربارهای کالیبر ۵۰ مرتب مردم و ماشنی ها و خانه ها را به رگبار بستند هرکه و هر چیزی را که می دیدند به رگبار می بستند.
در این روز تعداد زیادی از مردم شهید و مجروح شدند، شهیدان عبدالرحمن توفیق و عزیز کوچک زاده از شهدای این روز هستند.
امام جمعه دزفول در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در دزفول، درباره چهارشنبه سیاه دزفول در مقابل منزل مرحوم آیت الله قاضی امام جمعه فقید دزفول در روز ۲۷ دی اظهار می‌کند: ۲۷ دی ماه ۱۳۵۷، چهارشنبه سیاه روزی تاریخی برای مردم ولایتمدار خوزستان خصوصا دزفول است که در آن روز حوادث فراوانی اتفاق افتاد.
«حجت‌الاسلام سید محمدعلی قاضی دزفولی» می‌افزاید: چند روز پیش از ۲۷ دی ماه مردم با شعار «ارتش برادر ماست خمینی رهبر ماست» به خیابان آمده به ارتشیان گل دادند و در لوله های تفنگشان گل قرار دادند و یکی از روحانیون از بالای تانک، فرمان امام (ره) که همان همبستگی مردم و ارتشیان بود را فریاد زد.
وی تصریح می‌کند: عده ای که این اتحاد را برنمی تافتند صبح روز ۲۷ دی ۱۳۵۷ با تانک و گارد شاهنشاهی به مردم اهواز حمله کردند و عصر همان روز یک جنگ تمام عیار بین جوانان انقلابی دزفول و گارد شاهنشاهی در دزفول رقم خورد و از حوادث تاریخی شد.
امام جمعه دزفول یکی از اتفاقات ۲۷ دی ۵۷ را هجوم تانک ها به منازل علمای دزفول خصوصا بیت آیت الله قاضی (ره) عنوان می کند و می‌دهد: علی‌رغم غافل‌گیر شدن مردم در حمله گارد به آنها، خیلی زود جوانان انقلابی در مقابل تانک ها ایستادند و نهایتا آنها را وادار به عقب نشینی و فرار کردند.
وی عنوان می‌کند: ۲۷ دی ۵۷ یکی از روزهای بسیار مهمی است که برای مردم دزفول اتفاق افتاد و مطلع الفجری بود که ارتش با ملت همراه شده و نهایتا انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن ۵۷ به پیروزی رسید از این رو باید خاطرات آن روز جمع آوری شده و اجازه ندهیم که به فراموشی سپرده شود.
حجت‌الاسلام قاضی دزفولی به شور و هیجان غیرقابل وصف دوران انقلاب اشاره کرد و یاد آور می شود: منزل آیت الله قاضی (ره) در روزهای انقلاب مأمن انقلابیون و مسجد ایشان پایگاه اصلی انقلاب بود.
یکی از ساکنان مناطق مرکزی دزفول که شاهد حوادث خونین ۲۷ دی ماه در دزفول است نیز در این باره به خبرنگار خبرگزاری شبستان در دزفول می‌گوید: در شب ۲۶ دی ماه ۵۷ پس از آنکه مردم مجسمه شاه را در میدان مرکزی دزفول پایین کشیدند، اعلام حکومت نظامی شد و عده ای لباس شخصی از ساعات اولیه غروب به مردم کوچه و بازار و کسبه حمله می کردند.
«حسن برومند» که در زمان واقعه خونین ۲۷ دیماه دزفول ۲۱ سال سن داشته است اذعان می‌کند: بنده از پشت بام منزل خود شاهد بودم پس از حمله برخی از لباس شخصی‌ها که بعداً مشخص شد افراد نظامی هستند، تانک‌های ارتش وارد خیابان شدند.
وی همچنین خاطر نشان می‌کند: تانک ها به هیچکس رحم نکردند و علاوه بر زیر گرفتن خودروی مردم به آنها تیراندازی می کردند.
نظر شما