خبرگزاری شبستان: همزمان با سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و بانوی دو عالم فاطمه زهرا (س) پیرامون ازدواج و سبک زندگی با حجت الاسلام علی جلائیان اکبر نیا، مدیر مرکز پژوهش علوم اسلامی رضوی و عضو هیات علمی این دانشگاه گفتگویی انجام داده ایم که در ذیل می آید:
همسر شایسته و مناسب برای ازدواج باید چگونه فردی باشد و آیا اسلام در این زمینه توصیه ای داشته است؟
ازدواج به معنای همراه گزینی در حرکت به سوی کمال است. همسر خوب شخصی است که انسان را همراهی می کند در رسیدن به کمال خودش. انسانی می تواند همراه و همپا در زندگی باشد، که در هدف و نگاه کلی زندگی با فرد یکی بوده و در خصوصیات مختلف با او همراه باشد؛ اینجاست که صحبت از هم کفو بودن می شود. اگر گاهی می شنویم برخی از زوجین می گویند طرف مقابل ما را درک نمی کند به این معناست که هر یک از اینها هدفی دارند و با آن هدف به زندگی نگاه می کنند، لذا نمی توانند همدیگر را در رسیدن به هدف همراهی کنند. بنابراین اسلام تاکید فراوان در کفویت و همتایی بین زوجین دارد. هر چند اسلام در آموزه های دینی داریم که زنِ مومن، هم کفو مرد مومن است ولی باید دقت شود که ایمان اگر آمد، بسیاری از نکاتی که امروزه به عنوان تضاد بین افراد می بینیم نخواهد بود. آن درجه واقعی ایمان دوری از بسیاری از زشتی هاست که زندگی را به چالش می کشد. حضرت زهرا (س) خواستگارهای فراوانی داشتند که وجود نازنین پیامبر( ص) هیچ یک را لایق ازدواج با ایشان ندیدند، چرا که در هدف کلی زندگی و نگاه به عالم هستی نمی توانستند هم هدف با ایشان باشند. ولی حضرت علی ابن ابی طالب(ع) هر چند جز زره که فروختند، از نظر مادی چیزی نداشتند اما چون با ایشان کفویت داشتند بهترین همسر برای حضرت (س) بودند که ام ابیها (س) و پیامبر(ص) به این ازدواج پاسخ مثبت دادند.
کفویت و دیگر ملاک های انتخاب همسر تا چه اندازه می تواند پس از ازدواج در سبک زندگی افراد تاثیر گذار باشند؟
سبک زندگی به معنای نوع زیستن همچون انتخاب محل و خانه به یک معنا، نوع مبلمان منزل، آن چه که می خوریم، آن چه که می پوشیم، نوع تفریح، و مانند اینها همه سبک زندگی هستند. سبک زندگی با هدف ارتباط تنگاتنگ و متقابل دارند. یعنی همان طور که اهداف تاثیر در سبک زندگی دارند، سبک زندگی هم در اهداف زندگی تاثیر می گذارد. وقتی انسان به هدفی بزرگ بیندیشد، ابزار پیرامونی و امکانات پیرامونی را در رسیدن به آن هدف تعریف می کند و از هر وسیله ای برای رسیدن به آن استفاده می کند. اما اگر هدف متعالی و بزرگ نباشد، گاه خود ابزار و امکانات هدف می شوند. مثلا من می خواهم به شهری حتما برسم بنابراین با هر وسیله ای خود را می رسانم و وسیله حرف اول را در این سفر نمی زند، ولی اگر رسیدن به هدف خیلی ضروری نبوده یا مقصود اصلی نباشد، گاه اگر وسیله مناسب پیدا نشود حاضر به رفتن سفر نخواهم بود، یعنی وسیله در رفتن و نرفتن تاثیر دارد. انسان های بزرگ و هدف های بزرگ تمام امکانات را مادامی که به خط قرمز نرسیده اند، در رسیدن به هدف به کار می بندد، اما انسان هایی که اهداف بزرگ ندارند، گاه درگیر امکانات پیرامونی شده، از هدف اصلی باز می مانند. لذا در زندگی حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) داشتن یا نداشتن مادیات هدف نیست و گاه در منزل حتی برای سه روز چیزی برای خوردن پیدا نمی شود اما ام ابیها حاضر به یادآوری این موضوع و به زبان آوردن آن نیست چرا که احساس می کند همسرش توان تهیه این وسایل را در وضعیت فعلی ندارد و می گویند از خدا حیا می کنم که چیزی را از همسرم بخواهم که الان در توانش نیست.
سبک ازدواجی که اسلام توصیه می کند چه ویژگی هایی دارد؟
آنچه که اسلام در ازدواج می خواهد این است که دختر و پسر پس از بلوغ جسمی و حاصل شدن حداقل های بلوغ های فکری، فرهنگی، اقتصادی و مانند آنها اقدام به ازدواج کند؛ لذا در توصیه های پیامبر(ص) مشاهده می کنیم که اگر پسری که از لحاظ دین و اخلاق سالم بود و به خواستگاری دختر آمد به او پاسخ مثبت داده شود که اگر پاسخ گفته نشود در زمین فساد ایجاد می شود. ولی امروزه اقدام به ازدواج منوط می شود به حاضر بودن برخی از امکانات مادی مانند منزل، شغل ثابت و مانند آن که هر یک از اینها اگر نباشد ازدواج به تاخیر می افتد و علت آن هم حکومت چشم و همچشمی و تجمل گرایی در زندگی ماست.
چرا امروز از این سبک فاصله زیادی گرفته ایم؟
طبیعی است که متاسفانه مجالس ما به نام دین مخلوطی از رسم ها، آداب و تجملات شده است که خود مانع اصلی از اقدام به ازدواج است و اگر می بینیم در کوچه و خیابان و دانشگاه دختران و پسران حاضر به ارتباط و دوستی با یکدیگر هستند اما تن به ازدواج نمی دهند، همین موضوع است. چرا که این تجملات و مراسم های غیرلازم بر اصل ازدواج سایه انداخته است.
این روند چه آسیب هایی را به دنبال دارد؟
با وجود این اتفاق سن ازدواج بالا رفته و بسیاری از افراد اقدام به ازدواج نمی کنند، وقتی این حادثه به وقوع پیوست، زندگی های مجردی زیاد می شود و آسیب های اجتماعی فراوانی را شاهد خواهیم بود. از جمله فاصله سنی زیاد با فرزند، وقوع جرم و جنایت، سرخوردگی های روحی و روانی به ویژه در بانوان.
پایان پیام/
نظر شما