خبرگزاری شبستان: وهابیت به عنوان غده سرطانی جهان اسلام در حالی خود را مبرا از هر گونه شرک و گناه و بدعت می داند که خود بیشترین و ساده لوحانه ترین بدعت ها و عقاید باطل و انحرافی را وارد آموزه های این دین مبین کرده است. از این رو در گفتگو با حجت الاسلام والمسلمین سیدعلیرضا حسینی، دکترای علم حقوق و کارشناس کلام پیرامون یکی از انحرافات فکری و عقیدتی وهابیت به گفتگو نشسته ایم؛ گفتگوی ما با این استاد حوزه و دانشگاه و مولف کتاب های "گامی به سوی اتحاد"،"صحابه در مکتب تشیع" ، "سنت در اوج غربت"،" ماجرای بیعت" و "نقد و بررسی سب و لعن" از نظرتان می گذرد:
وهابیت که خود را مسلمان واقعی و خالص می داند، در واقع عقاید شرک آمیزی دارد که ثابت کردن آن به سادگی امکان پذیر است. این فرقه ضاله عقایدی شرک آمیز را مطرح و بر همین اساس مطالبی را طرح کرده و به سایر مسلمانان نیز تهمت می زنند. به صورت مستند به یکی از این عقاید شرک آلود اشاره بفرمایید.
ببینید بتی هست که با آهن ساخته می شود و بتی با چوب و بتی با سنگ؛ اما بتی هم داریم که با توهم ساخته می شود؛ در واقع وهابیت جزو این دسته است و با توهم خود بتی ساخته و جزو مشرکین قرار گرفته است.
محمد بن عبدالوهاب بر اساس حدیثی که به ظاهر از ناحیه یهود یا منافقان علیه پیامبر (ص) ساخته شده در صفحه 296 کتاب "توحید" اشاره می کند و می گوید: روزی یهودی خدمت پیامبر (ص) رسید و گفت: روز قیامت خدا آسمان ها را بر انگشتی و زمین را بر انگشتی، و آب و خاک را بر انگشتی و خلائق را بر انگشتی می گذارد سپس آنها را تکان می دهد و می گوید: انا المالک انا المالک!
در دنباله این روایت محمد بن عبدالوهاب می گوید: سپس پیامبر (ص) خندیدند به گونه ای که دندان های ایشان ظاهر شد (و این خنده از روی تایید بود!) و فرمودند: ما قدر الله حق قدره. (در صورتی که اگر این روایت را هم صحیح فرض کنیم، خنده پیامبر (ص) از روی تعجب بوده نه تایید)
همچنین در کتاب عقاید اهل سنت و جماعت که بارها در عربستان منتشر شده و می شود، در عقیده 29 بیان شده است: ایمان می آوریم به اینکه خدا داری چهره آراسته به عظمت و بزرگی و انعام و احسان است. همچنین در عقیده 31 مطرح شده است: ایمان می آوریم به اینکه برای خدای تعالی دو چشم حقیقی است. و سپس وهابیت این اتهام را به اهل سنت نیز می زند و با روایاتی ساختگی از پیامبر (ص) بیان می کنند همگی مسلمانان قائل بر این عقیده هستند!
و نیز در عقیده 32 و 33 همین کتاب بیان شده است که خدای تعالی را در روز قیامت با چشم سر می توان رویت کرد.
اینها اصولی است بر مبانی بت پرستی و شرک که وهابیت بر آن پافشاری می کند و این در حالی است که علمای اهل سنت این گونه عقاید را رسما رد کرده اند.
آیا می توان به نمونه ای در این خصوص اشاره کرد؟
بله؛ ابن حجر در کتاب "فتح الباری" از قول یکی از علمای اهل سنت نقل می کند: این عقاید کفر است چون اعتقاد به تجسم خداست و محال است که پیامبر (ص) این کفریات را تثبیت کرده باشد.
اما باید گفت این مشرکین (وهابیت) امروز دقیقا همان رویه مشرکان زمان جاهلیت را دنبال می کنند و رفتار آنها با دیگر مسلمانان مانند رفتار مشرکان زمان پیامبر (ص) است با ایشان و اصحاب آن حضرت (ص)؛ و متاسفانه آنچه را که خود می سازند و عمل می کنند، به پیامبر (ص) نسبت می دهند، حال آن که قرآن سیره رفتاری ایشان را با مشرکان بیان کرده است. وهابیت که سایر مسلمانان را مشرک می داند و خود را سلفی و دنباله رو سیره پیامبر (ص)، برخوردی با مسلمانان دارد که هرگز در سیره آن حضرت (ص) دیده نشده است. حضرت محمد (ص) طبق آیات قرآن با مشرکینی که سر جنگ با مسلمانان نداشتند، رفتاری نرم و با انعطاف و از روی عدالت داشتند.
کدام آیات اشاره به این مطلب دارد؟
سوره توبه آیه 6: وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ اسْتَجَارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّى یَسْمَعَ کَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ یَعْلَمُونَ؛ و اگر یکى از مشرکان از تو پناه خواست پناهش ده تا کلام خدا را بشنود سپس او را به مکان امنش برسان چرا که آنان قومى نادانند.
این آیه بیان می کند اگر مشرکی به شما پناه آورد و پس از شنیدن کلام حق، از روی لجاجت هدایت نشد، او را به مکان امن یعنی مکان خود برسانید. این آیه اشاره به مشرک واقعی دارد اما وهابیت که خود مشرک است خلاف ایات قرآن عمل می کند.
آیه دیگر، آیه 8 سوره ممتحنه اس که می فرماید: لَا یَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَلَمْ یُخْرِجُوکُم مِّن دِیَارِکُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ؛ خدا شما را از نیکی کردن و عدالت ورزیدن با آنان که با شما در دین، نجنگیده اند و از سرزمینتان بیرون نرانده اند، باز نمی دارد خدا کسانی راکه به عدالت رفتار می کنند دوست دارد.
در این آیه نیز مشاهده می کنیم خداوند توصیه به رفتاری عدالت آمیز و نیک با مشرکانی دارد که با مسلمانان سر ستیز ندارند.
و آیات دیگر؛ از سوی دیگر زمانی که مکه به دست پیامبر (ص) فتح شد، با آن که مشرکان پیامبر(ص) را بیرون کرده بودند و اصحاب ایشان را شکنجه یا به شهادت رسانده بودند، اما حضرت به آنها فرمود: بروید همه شما آزاد هستید.
در اینجا وقتی برخی اصحاب پیامبر(ص) تحت تاثیر احساسات خود قرار گرفته بودند و می گفتند:" الیوم، یوم المنحنه؛ امروز روز انتقام است" ایشان فرمود:" بگویید: الیوم یوم المرحمه"
بنابراین امروز می بینیم وهابیت همان کاری را می کند که مشرکان جاهلی با پیامبر (ص) می کردند این در حالی است که پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) و مسلمانان واقعی با دیگران حتی مشرکانی که دشمنی نمی ورزیدند، با مسالمت زندگی می کردند و می کوشیدند حتی شرک آنان را به رخشان نکشند و طبق توصیه قرآن محورهایی مشترک پیدا کنند و بر اساس آن علیه دشمن اصلی یعنی یهود و مشرکان عنادورز متحد شوند.
اما امروز بیشتر خطر این فرقه متوجه اهل سنت است چرا که اهل سنت حساسیت کمتری نسبت به وهابیت نشان می دهند، و این تهدید جدی برای آنها محسوب می شود.
لذا وهابیت امروز موحدین واقعی را مشرک می داند و بر همین اساس در رفتار خود با آنها، استناد به آیاتی می کند که مربوط به برخورد جدی پیامبر (ص) با مشرکانی بود که در جنگ و ستیز با آن حضرت بودند و علیه ایشان توطئه می کردند.
در واقع وهابیت خود در تمام زمینه های توحید اعم از توحید ذات، صفات، خلق و عبادت مشرک هستند و با مراجعه به منابع آنها و تحلیل در این خصوص، می توان به این موضوع پی برد که آنها در تمامی ابعاد قائل به شرک هستند.
طبق آیات قرآن شدیدترین دشمنان به مسلمانان یهودیان هستند: "لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِینَ آمَنُواْ الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُواْ..."(مائده/82) اما امروز مشاهده می کنیم وهابیت نه یهود نه مسیح و ... را مشرک نمی داند بلکه مسلمانان موحد را مشرک می داند و با آنها سر ستیز دارد. این در حالی است که آنها خلاف آیات صریح قرآن عمل می کنند و با یهود و مشرکان واقعی همدست شده اند.
پایان پیام/
نظر شما