خبرگزاری شبستان:میان عاشورا و انتظار پیوند ناگسستنی است. در حقیقت، انتظار نگاه سبز شیعه است به افق سرخ کربلا؛ چرا کهعاشورا، انتظار برآمده شیعه است و انتظار، عاشورای برآورده شیعه. پس کسانی می توانند همراهی حسین (ع) را آرزو کنند وندای "یا لیتنی کنت معکم، فافوز فوزا عظیما" برآرند که درزمانه غیبت،عامل به وظایف خویش باشند که بی تردید، آن که "هل من ناصر" مهدی (ع) را پاسخ بگوید، ندای حسین را لبیک گفته است. در بخشی از کتاب " از فرات تا فرات" به نقش یاران در تعیین سرنوشت بشر پرداخته شده است که آن را منتشر می کنیم.
آزمایش برای گزینش یاران!
شیخ مفید نقل کرده است امام صادق (ع) فرمودند: پس از رحلت رسول خدا (ص) 40 مرد نزد امیرالمومنین رفتند و گفتند: به خدا قسم هرگز از غیر تو اطاعت نخواهیم کرد و تو را یاری خواهیم نمود. آن حضرت فرمود چرا؟ گفتند: زیرا از رسول خدا درباره تو در روز غدیر خم چنین شنیدیم که باید تنها از تو اطاعت کرد. حضرت فرمود پس صبح فردا به حالت آماده‌باش با سرهای تراشیده نزد من بیایید. فردای آن روز جز سه نفر (سلمان، مقداد و ابوذر) کسی حاضر نشد.
بعدازظهر یکی از کسانی که روز قبل اعلام وفاداری کرده بود با سر نتراشیده خدمت آن حضرت رسید. حضرت دست مبارک‌اش را بر سینه او زد و فرمود برگرد! من به شما نیازی ندارم. شما که در یک دستور کوچک (سر تراشیدن) از من اطاعت نکردید چگونه در کندن کوه‌های آهن مطیع من خواهید بود؟
اگر مردم عصر رحلت پیغمبر اکرم (ص) از امت‌های گذشته عبرت می‌گرفتند و بر ولایت امیرالمؤمنین و ائمه بعد از ایشان متعهد می‌ماندند به انحرافات و سختی‌های امت گذشته دچار نمی‌شدند.
نقش یاران در تعیین سرنوشت بشر!
اگر مردم خلافت پیامبر را از کانون الهی و حقیقی خود به مرکز نادانی و فساد نمی‌کشاندند، اگر امام خود را می‌شناختند و زندگی دنیوی و اخروی خود را با او منطبق می‌ساختند امروز شاهد این همه تفرقه و تشتت و مکاتب و مذاهب مختلف در عالم اسلام نبودیم بلکه به فرموده حضرت صدیقه طاهره (س): "به خدا قسم اگر حق را به اهل‌اش واگذار می‌کردند و عترت پیامبرش را تبعیت می‌نمودند حتی دو نفر هم درباره خدا با هم اختلاف نمی‌کردند."
چنانچه پیغمبر اکرم (ص) نیز در این‌باره فرموده‌اند: "اگر مردم بر محبت علی بن ابیطالب (ع) اجتماع می‌کردند، خداوند عزوجل جهنم را خلق نمی‌فرمود."
اینچنین است که نقش یاران و پیروان امام زمان در سرنوشت مادی و معنوی این دنیا و آینده‌ای که بعد از این دنیا در پیش دارند، بسیار تعیین‌کننده و حیاتی است که بارزترین شاهد و مثال آن واقعه کربلاست.
ابوحمزه ثمالی می‌گوید: به امام باقر (ع) عرض کردم امیرالمؤمنین (ع) فرموده بود در سال 70 گشایشی خواهد شد اما سال 70 گذشت و ما گشایشی ندیدیم. امام باقر(ع) فرمودند: ای ثابت! همانا خدای متعال، وقت این امر (فرج و گشایش) را در سال 70 قرار داده بود ولی چون حسین (ع) کشته شد خدای تعالی بر اهل زمین غضب نمود و این امر تا سال 140 به تأخیر افتاد. پس احادیث و اخباری به شما گفتیم ولی شما کوتاهی کردید و اسرار ما را فاش نمودید، پس باز هم خدای تعالی این موعد را به تأخیر انداخت و دیگر نزد ما وقت مشخصی برای این امر نیست.
سؤال اینجاست که مگر همه اهل زمین قاتل حسین بن علی (ع) بودند که خدا بر آنها غصب نمود؟!
جواب این است که وقتی فریاد حسین بن علی (ع) در طلب یاری بلند شد در مقابل این استنصار او مردم چند گروه شدند؛ عده قلیلی ندای امام را اجابت کرده و به یاری‌اش شتافتند، عدهای دعوت‌اش را رد کرده و رودرروی او قرار گرفتند، عدهای با وجود آنکه از ماجرا خبر داشتند در مقابل آن بی‌تفاوت بودند و عدهای نیز کاملا در بی‌خبری بسر می‌بردند و از این واقعه اطلاعی نداشتند.
جز گروه اول – که به سبب تبعیت از امام خود به رستگاری رسیدند، بقیه مقصر و سزاوار عقوبت‌اند، حتی آن دسته که از امام زمان خود و از وضعیت او خبر نداشتند.
امروز نیز وضعیت به همان منوال است. جز عده قلیلی از شیعیان که ایمان به غیب دارند و ندای امام‌شان را اجابت نموده‌اند، سایر مردم دنیا، مسلمان یا غیرمسلمان یا رودرروی او ایستاده‌اند و با او دشمنی و علیه او مبارزه می‌کنند یا نسبت به او بی‌تفاوت‌اند و یا اصلا از او اطلاعی ندارند که همه اینها جز عده قلیل دسته اول در طولانی‌شدن دوران غیبت مسئول و مقصرند، زیرا همه افراد بشر در هر زمان و مکانی نسبت به امام خود تعهد دارند و با خدا در یاری‌کردن او قرارداد بسته‌اند، لذا تمامی اینان ولو فاسد و ظالم نبانشد در وضعیت کنونی دنیا و ظلم و جور و فساد آن شریک هستند چرا که با سکوت خود به این وضعیت دامن می‌زنند.
چنانچه پیامبر اکرم (ص) در ذیل آیه "وقفوهم انهم مسئولون" فرموده‌اند یعنی درباره ولایت علی بن ابیطالب از آنها سؤال می‌شود و مسلم است از هر کسی در رابطه با امام عصرش سوال خواهد شد.
شباهت یاران امام حسین (ع) و یاران حضرت مهدی (عج)
یاران ابا عبدالله الحسین (ع) و اصحاب حضرت بقیه‌الله (عج) فرزند قرآن و پرورش‌یافته خاندان عصمت و طهارت هستند یعنی در یک مکتب و تحت تربیت مربی واحدی بوده‌اند. پس طبیعی است اوصاف و ویژگی‌های آنها مشترک و مشابه باشد، لذا شایسته است برای درک و فهم ویژگی‌های شاگردان مکتب اهل بیت (ع) که بهترین الگو برای نسل جوان هستند به خصوصیات مشترک آنها توجه کنیم.
معرفت حقیقی، ایمان راسخ، اسوه‌های استقامت، وفای به عهد و محبت شدید به امام را می‌توان از شباهت‌های یاران امام حسین (ع) و یاران حضرت حجت (عج) عنوان کرد.
بنابراین گزارش کتاب از فرات تا فرات به قلم جمعی از نویسندگان و به همت مرکز تخصصی مهدویت روانه بازار نشر شده است. از جمله موضوعات پرداخته شده در این کتاب که مجموعه ای از مقالات پیرامون انتظار و عاشوراست می توان به "نکاتی پیرامون عاشورا و انتظار"، "عزت در آینه عاشورا و انتظار" و "راه سبز و سرخ" اشاره کرد.
پایان پیام/
نظر شما