خبرگزاری شبستان، یزد
حدود ١٢ هزار سال پیش بود كه بشر و به عبارت بهتر ساكنین آن روز فلات ایران، كشاورزی را اختراع كردند و آن زمان بود كه انسان كوچرو به جای اینكه برای زندگی و تغذیه خود تابع اقلیم و آب و هوا باشد، یكجا نشین شد، برای خود خانه و پناهگاه ساخت و به این ترتیب، روستاها ساخته شد و تمدن شكل گرفت. بنابراین، روستاها خاستگاه تمدن نیز محسوب می شوند.
با ایجاد پدیده تجارت و راه افتادن كاروان ها و قافله ها، شهرها و به عبارت بهتر، آبادی های بزرگتر شكل گرفت ولی حیات و رونق این شهرها و تردد در شاهراهای تجاری مانند ابریشم و ادویه نیز در گرو تولیدات روستایی بود.
امروز نیز چنین است؛ اگر به خوبی و با دقت به همه كسب و كارها نگاه كنیم در می یابیم كه به طور مستقیم و غیر مستقیم به روستا و روستایی وابسته اند. مدت زمان كوتاهی، بحث فراورده های مصنوعی در صنعت و حتی در صنایع غذایی داغ شده بود ولی دیری نپایید كه بنا به اصرار و درخواست مشتریان، مجددا نگاه ها به سمت تولیدات محصولات صنعتی با پایه طبیعی جلب شد و در صنایع غذایی هم محصولات طبیعی و ارگانیك ارزش پیدا كردند.
با این مقدمه، نتیجه گیری می كنیم كه با هر دیدگاهی چنانچه به دنبال توسعه هستیم باید محور را توسعه روستاهای مولد قرار دهیم و اگر به روستا و روستایی توجه شود، امنیت غذایی حاصل، اقتصاد مقاومتی تحقق و نهاده های مورد نیاز بخش های صنعت و خدمات هم تامین می گردد.
نیمه مهرماه است و چند سالی است كه برای اولین بار روز ملی روستا در تقویم رسمی كشورمان ثبت شده است، این توجه و این حركت نمادین را قدر دانسته و امیدواریم روز به روز بر جایگاه و منزلت روستا و روستایی در جامعه ما افزوده شود.
و اما به قول كریمی زاده شاعر كرمانی:
با هر آینه ای افتاده سخن میگویم
روستا زاده ام و ساده سخن میگویم
روی دستم اثر بوسه داس است و درو
با همه درد من آزاده سخن می گویم
ارتفاع غزلم سبز اگر نیست ولی
با همان لحن خدا داده سخن میگویم
واژه هایم همه از دفتر دل میآیند
شب که در خلوت سجاده سخن میگویم
خانه ام در وسط مزرعه ای بارانیست
با تو از خیس ترین جاده سخن میگویم
مستیم حاصل برداشت یک لبخند است
گاهگاهی اگر از باده سخن میگویم
محمد زاده رحمانی؛ فرماندار شهرستان بافق
نظر شما