قرآن و عترت از هم جدا شدنی نیستند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا عابدینی استاد سطح عالی حوزه علمیه، در مراسمی که در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) برگزار شد، گفت: رمضان ماه رحمت است.

وی افزود: ما باید قدردان نعمتهای عظیم باشیم یکی از آن نعمات همین ماه مبارک رمضان است.

حجت الاسلام والمسلمین عابدینی با اشاره به کتاب المراقبات« مرحوم آیت الله ملکی تبریزی» ابراز کرد: المراقبات کتابی بسیار نفیس درباره مراقبه انسان در اوقات عمر است که اشاره به منازل سیر و سلوک انسان در ایام هفته، ماه و سال دارد.

استاد سطح عالی حوزه علمیه با استناد به مقدمه این کتاب شریف، ابراز کرد: در این کتاب چنین آمده که اوقات عمر و زمانهایی که انسان دارد منازل سلوک به سوی خداوند هستند و هر زمانی یک منزلی برای حرکت به سوی خداوند است، از این رو انسان هر زمانی را که از دست بدهد یک منزل را از دست داده و قابل تکرار و برگشت نیست زیرا ماه رمضان سال آینده منزل جدیدی خواهد بود.

وی با اشاره به روایتی از امام حسین(ع)، گفت: امام حسین(ع) می‌فرمایند: وقتی امام می فرماید: « یابن آدم انما انت ایامٌ کلما مضی یومٌ ذهب بعضک؛ فرزند آدم تو روزها هستی ، هر روزی که می‌گذرد بعضی از وجود تو رفته است و تکرار شدنی نیست»؛ بنابراین اگر انسان بداند روزها خودش است روزهای عمرش را غنیمت می‌شمارد.

حجت الاسلام والمسلمین عابدینی درمورد عظمت قرآن که تجلی بی واسطه الهی است، تصریح کرد: باید این نگاه برای ما ایجاد شود که رجوع به قرآن، رجوع به امام است و هر چقدر باور به این موضوع در درون انسان تقویت شود هنگام رجوع به قرآن کریم محبت انسان به آیات الهی بیشتر می‌شود انسان زمانی که محبتش به قرآن افزایش یابد حقایق قرآن بر او هویدا می‌شود.

استاد سطح عالی حوزه علمیه با تاکید بر اینکه ارتباط انسان با قرآن در گرو ارتباط داشتن با امام معصوم است، بیان داشت: قرآن و امام از هم جدا شدنی نیستند ما باید این مهم را باور داشته باشیم که این کلام از زبان امام است آداب و تدبر در آیات بیشتر می‌شود.

وی افزود: اگر ما حاضر شدن در محضر قرآن را ساده تصور کریم این است که با قرآن ارتباط درستی نداریم، ما باید بدانیم که خداوند در آیات الهی تجلی یافته است و این باور محبت آفرین است.

حجت الاسلام والمسلمین عابدینی ادامه داد: اگر قرآن با ما حرف نمی‌زند به این دلیل است که ما محبتی به قرآن نداریم. باید باور داشته باشیم که قرآن کتاب ناطق است مثل روایت امیرمومنان که فرمودند « قرآن ناطق من هستم » اگر این قرآن را با این باور مورد محبت قرار دهیم خواهیم دید که قرآن چه حقایقی را برای ما نمایان می‌کند.

استاد سطح عالی حوزه علمیه با تاکید بر اینکه ما باید باور داشته باشیم که قرآن حی است، شعور دارد، متصل است و گسسته نیست، ابراز کرد: ما باید با قرآن همانند یک امام معصوم رفتار کنیم آن موقع میزان احترام خود به قرآن را خواهیم دانست.

وی با بیان تعبیری از امام خمینی(ره) در مورد قرآن، خاطرنشان کرد: امام در نامه ای به فرزندش می‌فرماید: « فرزندم؛ با قرآن این بزرگ کتاب معرفت آشنا شو اگر چه با قرائت آن، راهی به سوی محبوب باز کن و تصور نکن که قرائت بدون معرفت اثری ندارد، که این وسوسه شیطان است.