وحدت ادیان محور آثار مولانا است

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از  پایگاه خبری حوزه هنری، در نشست «آیین عاشقان از منظر مولانا جلال الدین محمد بلخی» که با حضور استاد کریم زمانی پژوهشگر، مفسرقرآن کریم، شارح مثنوی و با استقبال چشمگیر مردمی در محل پردیس سینمایی بهمن سنندج برگزار شد، مرادی در سخنانی با اشاره به عشق و محبت مردم کردستان به حضرت ختمی مرتبت محمد المصطفی (ص) گفت: وجود نازنین پیامبر مهمترین نقطه ایجاد وحدت بین مسلمانان است.

رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی استان کردستان با توجه بر مشکلات جهان اسلام ترویج رحمانیت اسلام و تکیه بر وحدت را تنها راه مبارزه با افراطی‌گری دانست.

وی تقویت جنبه‌های وحدت‌بخش مسلمین را مهمترین راه مبارزه با افراطی‌گری دانست و با اشاره به سفر مقام معظم رهبری در اردیبهشت ۸۸ به کردستان گفت: در این سفر که به حقیقت یک نقطه عطف در تاریخ کردستان محسوب می‌شود، معظم‌له با اشاره به طریقت‌های قادریه و نقشبندیه فرمودند: «آن‌کس که ندای تفرقه بین شیعه و سنی را سر می‌دهد و به بهانه مذهب، می‌خواهد وحدت ملی را به هم بزند، چه شیعه باشد و چه سنی، مزدور دشمن است؛ چه بداند، چه نداند»

وی در ادامه با اشاره به موضوع نشست و ضمن تقدیر و تشکر از تمامی دست اندرکاران این برنامه گفت: ایران زمین در طول تاریخ  ادبا و شعرای بسیار داشته و دارد، ولی حضرت مولانا یک استثناء است.

مرادی بیان کرد: با توجه به پیام انسانی، اخلاقی، عرفانی، فلسفی و وحدت‌بخش مولانا شاید بتوان گفت تنها شاعری که توانسته است از دنیای قدیم به دنیای جدید پای بگذارد حضرت مولانا بوده است.

وی افراطی‌گری‌های دینی را عامل سقوط دانست و گفت: یکی از راه‌های مبارزه ترویج رحمانیت اسلام است که می‌تواند راهگشا باشد.

مرادی در پایان استقبال از این برنامه و دیگر برنامه‌های دینی و مذهبی در استان و در ایام هفته وحدت را مثال زدنی دانست و گفت: در ماه مبارک ربیع در مناطق کُردی آوای دف و نوای مولودی‌خوانی در مساجد، تکایا و حتی منازل شخصی برقرار است و این نشان از عمق ارادت مردم این منطقه به حضرت رسول اکرم (ص) است.

وی به برگزاری شانزدهمین یادوره سید بهاء الدین شمس قریشی در آغاز هفته وحدت در مسجد جامع سنندج به عنوان بزرگترین مراسم مولودی‌خوانی کشور اشاره کرد و گفت: استقبال بیش از 10 هزار نفری مردم از این برنامه و دیگر برنامه‌های آیینی مثال‌زدنی است و این نشان دهنده عمق باور مردم کردستان به موضوع تحکیم وحدت است.

وحدت ادیان محور آثار مولانا است/ رحمت و محبت سرچشمه جهان هستی

استاد کریم زمانی مولوی‌شناس، محقق، نویسنده، پژوهشگر، مفسر قرآن کریم و شارح مثنوی در این نشست گفت: زبان قاصر است از این همه لطف، عشق و دوستی مردم فرهنگ‌پرور و اهل معرفت و صاحب دل با استقبال بی‌نظیری که از این برنامه دارند.

وی با اشاره به اینکه مولانا اهل وحدت بود، افزود: مولانا نه تنها وحدت میان شیعه و سنی بلکه وحدت میان تمام ادیان را مدنظر داشت و معتقد بود جان ادیان یکی است. آثار و اندیشه‌های مولانا ظرفیت تبدیل شدن به محور وحدت و همدلی در جامعه را دارد.

زمانی با بیان اینکه داعیان حقیقی ادیان، همه را به سوی پاکی‌ها، صداقت و وفا دعوت می‌کنند، ادامه داد: مقصود همه دعاها یکی است، هر چند در ظاهر و در آداب متفاوت هستند، اما به اعقاد مولانا در فیه ما فیه، مقصد ما کعبه است و فرقی ندارد که با چه ابزاری و در چه راه و جهتی آمده است، اما مقصد یکی است.

وی با اشاره به اینکه ادیان مختلف در ظاهر مثل چراغ‌های متعدد هستند، گفت: انوار با هم تعارض ندارند، بلکه با هم تعامل دارند و از گره خوردن انوار، دریای نور حاصل می‌شود.

زمانی اظهار داشت: از نظر مولانا و بسیاری از عرفای دیگر که بر مسلک عشق سیر و سلوک می‌کنند، سرچشمه جهان هستی بر رحمت و محبت قرار گرفته است و عالم بر مبنای رحمت و محبت دایر شده است.

وی ادامه داد: فرق بین رحمت و محبت این است؛ رحمت فیضی است که از یک سوی و از جهان الهی جاری می‌شود از بالا به پایین – خداوند بر ما رحمت دارد – رحمت فقط مختص حضرت حق است، اما محبت دو سویه است – رحمت یک سویه از خدا به پایین، ربنا وسعت کل شئی رحمته (پروردگارا رحمت تو کل هستی را پوشانده)

وی با این شعر مولانا که «از برای لطف عالم را بساخت/ ذره‌ها را آفتاب او نواخت» افزود: به لحاظ عقلی و عدلی جهان بر مبنای عشق آفریده شده است و پیدایش جهان بر مبنای رحمت است نه غضب، و مخلوق محبوب خداوند است.

من نکردم امر تا سودی کنم/ بلکه تا بر بندگان جودی کنم

وی با بیان اینکه عرفا نقشه و جغرافیای جهان هستی و جایگاه انسان را بر مبنای عشق تعریف می کنند، افزود: انسان عاشق است و چه چیزی از این بهتر است که این عشق بر یک هستی برتر تعلق گیرد، همچنین انسان منفعل محض نیست که فقط معشوق واقع شود، بلکه انسان در واقع منفعل فعال است یعنی عشق به خداوند را با عشق جواب می‌دهد.

زمانی گفت: عالی‌ترین ارتباط انسان با خدا رابطه عاشقانه است که بسان آب مطلق است و اخلاص فقط مختص انسان‌های عاشق است که احساس نیاز کرده اند و قدم اول را که عشق نیاز به کمال است را به سوی صاحب کمال برداشته اند.

وی با تاکید بر اینکه عشق تعریف به ذات ندارد، افزود: عشق قابل تعریف نیست و هیچکس نتوانسته عشق را تعریف کند، چرا که تمام مخلوقات غرق در عشق هستند و تعریف مستلزم تجزیه است ولی چون ما محاط واقع شده ایم از تعریف آن قاصر هستیم.

وی با مقایسه نظر افلاطون و مولانا درخصوص عشق گفت: افلاطون در رساله مهمانی یا ضیافتش که در باب  عشق است نظریه اش این است که عشق باعث از بین رفتن فاصله میان خلق و خیر محض (خدا) می‌شود، اما مولانا این را نمی گوید. مولانا می‌گوید عشق سبب وحدت انسان و خدا می‌شود.

وی افزود: مولانا وحدت بنده و حق را بر مبنای عشق می‌سنجد. وقتی یک شخص در معشوقش غزق می‌شود و دیگر نه گوش می‌شنود و نه چشم می‌بیند، به این معنای روانشناختی اگر بگویییم آدم عاشق عالم را انکار می‌کند، آن عالم و ... برتر چنان برتر و شکوهمند است که دیگر این جهان مادی در برابر آن حنایی بیش نیست.

زمانی تأکید کردد: آدم عارف وقتی مستغرق در عشق می‌شود عالم را انکار نمی‌کند ولی از لحاظ روحی در عالم برتر حل می‌شود.

وی افزود: جنبه دیگر این وحدت از بُعد اخلاقی است، یعنی اینکه بنده عاشق نگاه می‌کند هر صفتی در خداوند است می‌کوشد به آن اخلاق و صفت درآید. مثل آهن که وقتی در آتش قرار گیرد بعد از ساعتی آهن خود تبدیل به آتش می‌شود چون صفت آتش را پیدا کرده است.

وی در پایان با تأیید سخنان رئیس حوزه هنری در باب انسانی بودن مباحث مولانا گفت: امروزی بودن مباحث مولانا به‌دلیل انسانی بودن آن است و مولانا  توحید را وجه انسانی به آن می‌دهد.

از آثار این پژوهشگر برجسته می‌توان به شرح جامع مثنوی معنوی، ترجمه قرآن کریم، شرح کامل فیه ما فیه، شرح موضوعی مثنوی معنوی، بر لب دریای مثنوی معنوی ترجمه دعای امام حسین در روز عرفه، ترجمه مفاتیح الجنان و شرح کامل غزلیات دیوان شمس و ... اشاره کرد.