خبرگزاری شبستان_ خرم آباد؛ چند متغیر اساسی بر انتخاب استانداران تاثیر گذار است که در اینجا به آنها اشاره می شود.
اول: وزیر کشور؛ نقش وزیر در انتخاب استانداران نقشی کلیدی و اتمام کننده می باشد،وزیر کشور از نظر تیپولوژی نگرشی دارای ویژگی های: مدیریت اقتدارگرا؛ رویکرد رئالیستی به عرصه سیاست؛ برتری عمل بر اندیشه و عمل گرا؛ و از نظر روحیه فردی: جدی و مصمم و‌از نظر ریخت شناسی به تیپ بدنی به طبقه مزومورف (بدنی ورزشی و ورزیده) تعلق دارد.
با توجه به تیپولوژی نگرشی وزیر کشور افرادی را انتخاب می کند که با خود ایشان تیپولوژی نگرشی یکسانی داشته باشند و یا نزدیک به تیپولوژی ایشان باشند. بر همین اساس اگر نظرات و دیدگاه های ایشان توسط سایر متغیرهای تعدیل کننده، تعدیل نشود افرادی با همین تیپولوژی نگرشی جایگاه ویژه ای در انتخاب به عنوان استاندار دارند. مهم ترین ویژگی مدیریتی این گروه برتری عمل بر اندیشه و عمل گرایی و برتری مدیریت اقتدارگرایی بر مدیریت مشارکتی هست.
دوم: کارگروه ستادی رئیس جمهور؛ نقش کارگروه ستادی رئیس جمهور نقشی تکمیلی می باشد و اعضای آن را بیشتر افراد فعال در ستادهای انتخاباتی رئیس جمهور تشکیل می دهند. افرادی که قبل از انتخابات در ستادهای رئیس جمهور فعلی حضوری فعال داشته اند...این عرصه بیشتر مجال ظهور اندیشه و تفوق اندیشه بر عمل می باشد.
این عرصه به معنای نادیده انگاشتن عمل نیست. مهم ترین تفاوت این گروه با گروه اول برتری اندیشه بر عمل، مدیریت مشارکتی بیشتر و روحیه محافظه کارانه تر و اهتمام بیشتر به سازوکارهای اداری وحقوقی است.
سوم: نمایندگان مجلس؛ نمایندگان مجلس به عنوان رابط بین جمهور و رئیس جمهور عمل می کنند. نقش آنها در تعیین استانداران نقشی نظارتی، تکمیلی و تعدیل کننده می باشد. هر چه نمایندگان فعال تر باشند از نقش تعدیل کنندگی بیشتری در انتخاب ها برخوردارند. یکی از اهداف این گروه ایجاد موازنه بین کارگروه ستادی با مقام وزارت می باشد. نقش نظارتی به آنها فرصت داده که به عنوان یک متغیر مداخله گر به ایفای نقش بپردازند.
چهارم: کنشگران مدنی و رسانه ها؛ نقش این گروه پوششی می باشد. هر چند نظم منطقی بین این گروه نمی باشد اما از آن جهت که می توانند افرادی را به گروه های قبلی عرضه کنند قابل توجه هست.
این گروه اگر توانایی گفتمان سازی داشته باشند نقش آنان برجسته و تاثیر گذار است. پراکندگی نظرات و عدم تمرکز بر یک چهره از ویژگی های این گروه می باشد.
دیالکتیک بین نظرات گروه های فوق: بهترین حالت تصمیم گیری، همفکری تمام ارکان تصمیم ساز فوق و‌به کارگیری خرد جمعی می باشد. هر چند که این موضوعی ایده ال به نظر می رسد.
در این بخش ساحت های نظارتی، اندیشه، عمل در کنار هم قرار می گیرند. در صورتی که ما شاهد ترکیب تمام مؤلفه های فوق باشیم امید به انتخاب یک استاندار قوی وجود دارد.
در نهایت باید گفت که توسعه صرفا امری کالبدی نیست، بلکه ساحت منابع انسانی و شکوفایی منابع و استعدادهای انسانی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. باید کسی انتخاب شود که تلاش نماید علاوه بر شکوفایی منابع طبیعی و امور زیرساختی توسعه بر شکوفایی منابع انسانی و توسعه انسانی نیز اهتمام داشته باشد...
تجربه نشان داده است که هر موقع انسان و توانایی او مد نظر قرار گیرد توسعه خودبخود محقق خواهد شد.
نویسنده: دکتر سید رحمت اله موسوی فر
نظر شما