خبرگزاری شبستان: ذهن آدمی همواره دغدغه مند و کنجکاو در شناخت ناشناخته ها است، از این رو است که در سراسر زندگی سوالات بیشمار ذهن او را به خود درگیر می کند؛ در این میان پاسخ برخی سوالات به صورت تجربی برای او قابل یافتن است اما هستند بسیاری از سوالات که خارج از میدان تجربه انسان بوده و پاسخ آنها به آسانی بدست نمی آید. از این رو در سلسله مباحث نسیم اندیشه از لسان آیت الله جوادی آملی، مرجع شیعیان و مولف تفسیر تسنیم به برخی از این سوالات پاسخ داده می شود.
قتل یکی از قبطیان توسط حضرت موسی(ع) چگونه با مقام عصمت آن حضرت سازگار است؟
امام رضا(ع) در پاسخ همین پرسش به مامون فرمود: آن مشت سختی که حضرت موسی بر آن دشمن کوبید، به فرمان خدا بود؛ اما این که گفت: این از عمل شیطان است، اشاره به نبردی بود که بین دو نفر واقع شد، نه کاری که خود انجام داد، پس کار آنان شیطانی بود و شیطان، دشمن گمراه کننده آشکار بزرگی است.
مامون پرسید: پس معنای این جمله که موسی(ع) گفت: "رب انی ظلمت نفسی فاغفر لی ..."(1) چیست؟
امام رضا(ع) فرمود: حضرت موسی (ع) می گوید: من خودم را جایی قرار دادم که نباید قرار می دادم؛ چون وارد این شهر (مصر) شدم، پس خدایا مرا ببخش.
امام رضا(ع) طلب مغرفت موسی (ع) را این گونه معنا می فرماید که خدایا، مرا از دشمنانت پنهان دار تا به من دست نیابند و مرا نکشند...(2)
بنابراین ، طبق تفسیر امام رضا(ع) از حضرت موسی(ع) کار خلاف یا حتی ترک اولی نیز صادر نشده است، به تقریر دیگر:
یکم: شاید آن دشمن موسی(ع) مستحق قتل بود و خدا در قلب موسای کلیم(ع) اجرای آن حکم را القا کرد.
دوم. دفاع از مظلوم، یعنی دوست حضرت کلیم(ع)، راجع یا لازم بوده است و حضرت موسی(ع) برای دفاع از مظلوم- یعنی شیعه خود- اقدام کرد.
سوم. آنچه طی جریان دفاع رخ داد- یعنی قتل مهاجم- مقصود بالتبع بود؛ نه بالأصالهف و انجام آن به منظور دفاع از یک مظلوم ذی حق، راجح بود نه مرجوح.
چهارم. اسناد ظلم به حضرت موسی، شبیه اسناد آن به حضرت آدم در نیایش معهود است: "ربنا ظلمنا انفسنا"(3)؛ هرچند با آن متفاوت است.
پی نوشت ها:
1.سوره قصص آیه 16
2.بحارالانوار،ج11، ص80
3.سوره اعراف، آیه 23
پایان پیام/
نظر شما