خبرگزاری شبستان: بی تردید سوال یکی از پدیده هایی است که از بدو تولد با بشر همراه است و همین سوالاتی که ذهن او را درگیر کرده زمینه تجربه بسیاری از امرو را برای او فراهم می آورد. البته گاه این سوال به امور مادی زندگی و قابل تجربه شخصی باز می گردد و گاه نیز از اموری است که جز خدای متعال و اولیای او کسی از پاسخ آنها مطلع نیست.
در این میان علما و بزرگان نیز به دلیل سرمایه گذاری عمر خود در مسیر تعلیم و تعلم می توانند پاسخ بسیاری از این سوالات را برای عموم مردم ارائه کنند. از این رو است که مقرر است پاسخ های آیت الله جوادی آملی در پرسش های مرتبط با فلسفه به مخاطبان ارائه شود.
آیا خدای سبحان ظرفیت انسان ها را برای کسب عصمت تعیین می کند یا خود این ظرفیت را بدست می آورند؟
خدای سبحان ظرفیت عدالت را به همه انسان ها عطا کرده است. عادل کسی است که واجبات را انجام می دهد و از محرمات دوری می کند که این کمترین وظیفه هر مسلمان است. خدا استعداد کسب عدالت را به همه ما داده و راه آن را هم نمایانده است.
عدالت مراتبی دارد که ضعیف ترین مرحله آن، همان انجام واجبات و ترک محرمات است. تا نزدیک شدن به مقام عصمت، مراتب بسیاری وجود دارد. وقتی از مرز عدالت بگذریم، به ملکه عصمت می رسیم. اگر شخصی برای کسب عدالت تلاش کرد، به مرز عصمت نزدیک می شود، یعنی اگر در گذشته معصوم نبود، از این پس می تواند معصوم باشد، البته عصمت نیز درجات مختلفی دارد.
معصوم شدن به شخص خاصی اختصاص ندارد، وجود مبارک حضرت زینب (س)، حضرت ابوالفضل (ع) و بسیاری از فرزندان اهل بیت (ع)، شاید به درجاتی از عصمت رسیده باشند؛ ولی خدای سبحان پست های کلیدی چون نبوت، امامت و خلافت خود را تنها به افراد خاص می دهد؛ یعنی کسانی که با اینکه می توانند بلغزند، تا آخر عمر هرگز به سوی گناه نمی روند.
امام علی (ع) در نهج البلاغه می فرماید: اگر هم اقالیم هفتگانه را به من بدهند تا در قبال آن به موری ظلم کنم، من این کار را انجام نمی دهم. یعنی من با آنکه می توانم، ظلم نمی کنم: "و الله لواعطیت الاقالیم السبعه بما تحت افلاکها علی ان اعصی الله فی النمله اسلبها جلب شعیره ما فعلته".
بر این اساس، راه به دست آوردن ملکه عصمت گشوده است، هر چند رسیدن به مراحل عالیه آن کار ساده ای نیست.
پایان پیام/
نظر شما