خبرگزاری شبستان: ذهن پرسشگر انسان از بدو خلقت همواره درپی یافتن پاسخ سوالاتی بوده که در طول قرن ها توانسته مفهوم پیشرفت را برایش تحقق بخشد. در این میان سوالاتی وجود دارد که در میدان حس و تجربه نمی توان برای آنها پاسخی یافت سوالاتی درباره قیامت، مرگ و ماهیت آن و .... از این رو در سلسله مطالبی از لسان آیت الله جوادی آملی به برخی از این سوالات مبتلابه جامعه پاسخ داده می شود.
حقیقت صراط چیست؟
در روایات از دو صراط سخن به میان آمده است: نخست در دنیا که امامت است و دیگری در قیامت که دین است؛ امام شارح و مفسر دین است.
پل صراط، مانند پل های عادی نیست که از مصالح ساختمانی تشکیل شده باشد. هر کس در دنیا بر اساس دستورات اهل بیت (ع)که همان دین حقیقی است، حرکت کند و اعمال و رفتار خود را تا حد امکان، با اعمال و رفتار آنها مطابقت دهد، در آخرت نیز می تواند صراط بگذرد و از جهنم نجات یابد و اگر کسی در دنیا از دستورهای دینی فاصله بگیرد، در قیامت نیز از ناجیان واقعی، یعنی اهل بیت (ع) فاصله خواهد گرفت و به میزان فاصله از آنها گرفتار عذاب خواهد شد.
معراج پیامبر اکرم(ص) جسمانی است یا روحانی؟
پیامبر اکرم (ص) هنگام معراج بیدار بود و با جسم خود به این سفر روحانی رفت؛ لیکن بخشی از سیر ایشان به زمین و بخشی دیگر به ملکوت مربوط می شود، برای مثال گفت و گوی ما در یک مکان خاص دارای شرایطی است:
الف. بیدار هستیم.
ب.جسم داریم.
ج. گفت و گو، دیدن و شنیدن ما جسمانی است.
د.فهمیدن ما جسمانی نیست؛ یعنی ممکن است در جمع ما عده ای حضور داشته باشند که این معارف را درک نکنند؛ به دیگر سخن، اگر چه جسم اینان در اینجا حضور دارد، ولی پیام و محتوای مطالب مطرح شده را درک نمی کنند.
در مورد معراج نیز وضع به همین منوال است. بخشی از معراج به جسم آن حضرت مربوط است؛ یعنی همان سیر شبانه از مسجدالحرام تا مسجدالاقصی (سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ (سوره اسرا، آیه 1)، اما بخش دیگر آن که به مشاهده انبیا، سدرة المنتهی، گفت وگو با جبرئیل، دریافت وحی، رسیدن به مقام قاب قوسین و ...، مربوط است ، جسمانی نبوده است؛ گرچه پیامبران در این بخش نیز جسم داشته و بیدار بوده است؛ ولی درک آن حقایق والا به وسیله روح ایشان صورت می گرفته است.
اگر همه معراج، جسمانی تلقی شود، لازم می آِید که (ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى )؛ سوره نجم، نیز جسمانی باشد؛ یعنی دُنوّ (نزدیک شدن)، قاب قوسین (که نشانه شدت نزدیکی است)، سدرة المنتهی و ... نیز جسمانی باشد، در حالی که جسمانی بودن این امور محال است.
پایان پیام/
نظر شما