«مرضیه برومند» کارگردان سینما و تلویزیون در پاسخ به سوال خبرنگار سینمایی شبستان در مورد اینکه چرا در فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی ما تحرک بدنی و تشویق مردم به ورزش کمرنگ است و آیا این موضوع به فیلمنامه، کارگردان، بازیگر یا عامل دیگری برمی‌گردد؟ چون شما در فیلم‌هایتان همیشه تحرک و جنب و جوش و نشاط وجود دارد،گفت: من فیلمسازی هستم که از مدیوم سینما و تلویزیون برای اینکه حرفم را مطرح کنم، استفاده می کنم چراکه در این زمینه احساس وظیفه دارم؛ به همین دلیل فیلم می سازم که حرف‌هایم را بزنم و کاستی های که احساس می کنم را مطرح کنم.
وی خاطرنشان کرد: با وجودی که به شرایط فعلی انتقاد دارم اما نکات مثبت را نادیده نمی‌گیرم و به آینده امیدوارم و فکر می کنم یکی از ابزاری که برای آینده روشن نیاز است، امیدی است که باید در دل مردم و به ویژه جوانان باشد.
برومند با بیان اینکه در حال حاضر احساس می کنم اخلاق خیلی در خطر است، اظهار کرد: من یک فیلمساز اخلاقی هستم و در فیلم های من هیچگاه زشت و فحش وجود ندارد. پرسوناژهای بد و ناهنجار در فیلم های من راه ندارند چون دلم نمی خواهد این نوع پرسوناژها را ببینم. به هر حال هر فیلمسازی شیوه کاری دارد و این هم شیوه کار من است.
وی در واکنش به سوال ابتدایی خبرنگار شبستان درباره عدم نمایش تحرک و ورزش در فیلم ها، گفت: در فیلم های ما شخصیت‌ها کتاب هم نمی‌خوانند چه برسد به اینکه شخصیتی بخواهد ورزش کند! این موضوع در سینما کمی بیشتر دیده می شود اما در تلویزیون شخصیتی که رفتار و زندگی خوب داشته باشد وجود ندارد.
کارگردان فیلم سینمایی «شهر موش‌ها» در پاسخ به اینکه این موضوع از کجا نشأت می گیرد، بیان کرد: من جامعه شناس نیستم و نمی دانم این موضوع دقیقا از کجا نشأت می گیرد؛ اما شاید برای این است که فیلمنامه وجود ندارد و نوشتن فیلمنامه با این موضوع هم سخت است و معمولا باید با ناهنجاری وحشتناکی همراه باشد که شخص را حرکت دهد که البته باید نقطه مقابل آن، نقطه مثبتی هم باشد. در نهایت ژانر فیلمسازی من با شخصی مثل کاهانی که کارهایش را خیلی دوست دارم، تفاوت دارد.
گفت‌وگو: محمدصالح حجت الاسلامی
نظر شما